Перевод: с греческого на английский

с английского на греческий

ἐξ ὁδοῦ

  • 1 οδού

    οὐδός 1
    threshold: masc gen sg (attic)
    ——————
    ὁδάω
    export and sell: pres imperat mp 2nd sg (attic epic ionic)
    ὁδός 1
    way: masc gen sg
    ὁδός 2
    way: fem gen sg
    ὁδόω
    lead by the right way: pres imperat mp 2nd sg
    ὁδόω
    lead by the right way: imperf ind mp 2nd sg (homeric ionic)

    Morphologia Graeca > οδού

  • 2 όδου

    ὁδόω
    lead by the right way: pres imperat act 2nd sg
    ὁδόω
    lead by the right way: imperf ind act 3rd sg (homeric ionic)

    Morphologia Graeca > όδου

  • 3 ὅδου

    ὁδόω
    lead by the right way: pres imperat act 2nd sg
    ὁδόω
    lead by the right way: imperf ind act 3rd sg (homeric ionic)

    Morphologia Graeca > ὅδου

  • 4 ὀδοῦ

    Βλ. λ. οδού

    Morphologia Graeca > ὀδοῦ

  • 5 ὁδοῦ

    Βλ. λ. οδού

    Morphologia Graeca > ὁδοῦ

  • 6 ὁδός

    ὁδός, οῦ, ἡ (Hom.+) gener. an established ‘way’ or ‘course’ such as a road or channel of a river.
    ① a way for traveling or moving from one place to another, way, road, highway, used by pers. or impers. entities: Mt 2:12; 21:8ab; Mk 11:8; Lk 3:5 (Is 40:4 v.l.); 19:36 al.; ἑτέρα ὁδ. Js 2:25. ἡ ὁδ. ἡ Καμπανή=Lat. Via Campana the Campanian Way Hv 4, 1, 2 (s. MDibelius, Hdb. ad loc.; Hülsen, Pauly-W. III 1434); described as ἡ ὁδ. ἡ δημοσία the public highway ibid. (s. δημόσιος 1). τὴν βασιλικήν AcPl Ant 13 (τὴν β. ὁδόν Aa I 237, 4). ἡ ὁδ. ἡ καταβαίνουσα ἀπὸ Ἰερουσαλὴμ εἰς Γάζαν Ac 8:26. παρέρχεσθαι διὰ τῆς ὁδ. pass by (a certain place) on the road Mt 8:28 (on διὰ τ. ὁδ. cp. Philo, Abr. 269; ParJer 3:21). πίπτειν εἰς τὴν ὁδ. fall on the road Hv 3, 7, 1a. ἔρχεσθαι εἰς τὴν ὁδ., μένειν ἐν τῇ ὁδ. v 3, 2, 9a. κυλίεσθαι ἐκ τῆς ὁδ. roll off the road 3, 2, 9b and 3, 7, 1b. Of a fig tree ἐπὶ τῆς ὁδοῦ by the roadside Mt 21:19. Of beggars καθῆσθαι παρὰ τὴν ὁδ. sit by the roadside 20:30; Mk 10:46; Lk 18:35 (Stephan. Byz. s.v. Εὔτρησις: κώμη … κεῖται παρὰ τὴν ὁδόν), but along the way also merits attention (cp. παρὰ τὰς ὁδούς Antig. Car. 29). Of seed that is sown πίπτειν παρὰ τὴν ὁδ. fall along the road (Dalman, PJ 22, 1926, 121ff) Mt 13:4; Mk 4:4; Lk 8:5; cp. Mt 13:19; Mk 4:15; Lk 8:12. ἐξέρχεσθαι εἰς τὰς ὁδ. go out into the streets Mt 22:10; Lk 14:23; for διεξόδους τῶν ὁδ. Mt 22:9 s. διέξοδος; καταβαίνειν ἐν τῇ ὁδ. go down the road Lk 10:31. πορεύεσθαι κατὰ τὴν ὁδ. go on along the highway Ac 8:36. AcPl Ant 13, 20 (sc. ὁδόν after AcPlTh 3=Aa I 237, 4). ἐν τῇ ὁδῷ ᾗ ἤρχου (by attraction for ἣν ἤρ.; X., An. 2, 2, 10) 9:17. ἑτοιμάζειν τὴν ὁδ. τινος prepare someone’s way Mt 3:3; Mk 1:3; Lk 3:4 (all after Is 40:3); cp. Lk 1:76 and for the pass. Rv 16:12. Also κατασκευάζειν τὴν ὁδ. τινος Mt 11:10; Mk 1:2; Lk 7:27. εὐθύνειν τὴν ὁδ. τινος J 1:23. κατευθύνειν τὴν ὁδ. τινος 1 Th 3:11 (PsSol 8:6).—W. obj. gen. to indicate direction (Gen 3:24) Mt 10:5 (s. 3a below); Hb 9:8.—The acc. ὁδόν, following the Hebr.דֶּרֶךְ, and contrary to customary Gk. usage (but single cases of ὁδός take on the functions of adverbs or prepositions in the Gk. language as well: cp. Diog. L. 7, 156; Synes., Providence 1, 8 ὁδῷ βαδίζειν=‘go straight forward’; Appian, Hann. 47 §201 ὁδὸν ἐλάσσονα by a shorter [or the shortest] way; Plut., Mor. 371c.—The nearest parallel to the NT usage cited below would be the report of Diog. L. 9, 8 concerning Heraclitus: τὴν μεταβολὴν ὁδὸν ἄνω κάτω γίνεσθαι, if it might be translated: ‘Change [in the universe] is accomplished in an upward and downward direction’.) is used as a prep. toward (Dt 11:30; 3 Km 8:48; 18:43 ὁδὸν τῆς θαλάσσης. Cp. B-D-F §161, 1) ὁδ. θαλάσσης toward the sea Mt 4:15 (Is 8:23 LXX, Aq., Sym.).—LCasson, Travel in the Ancient World ’74; OEANE IV 431–34.
    ② the action of traveling, way, trip, journey, transf. sense of 1 (Hes., Theogon. 754; X., Mem. 3, 13, 5; Herodian 2, 11, 1; JosAs 9:4 al.; Just., D. 85, 5) εἰς (τὴν) ὁδ. for the trip/journey (Jos., Ant. 12, 198) Mt 10:10; Mk 6:8; Lk 9:3; on the way Mk 10:17. ἐν τῇ ὁδῷ on the way (Gen 45:24; Jos., Ant. 6, 55; Ps.-Clem., Hom. 10, 2, end) Mt 15:32; 20:17; Mk 8:3, 27; 9:33f; 10:52; Lk 9:57; 12:58; 24:32; Ac 9:27. τὰ ἐν τῇ ὁδῷ what had happened to them on the way Lk 24:35. εἶναι ἐν τῇ ὁδῷ Mt 5:25; Mk 10:32. ἐξ ὁδοῦ from a trip (Appian, Bell. Civ. 1, 91 §418; Damasc., Vi. Isid. 203 p. 138, 8 W.; Jos., Vi. 246; 248 ἐκ τ. ὁδοῦ) Lk 11:6. ἔκαμνον ἐκ τῆς ὁδοῦ GJs 15:1. κατὰ τὴν ὁδ. along the way (Arrian, Anab. 1, 26, 5; 3, 19, 3; PKöln VI, 245, 20 καθʼ ὁδόν ‘on my way’; Jos., Ant. 8, 404; Ps.-Clem., Hom. 10, 2) 10:4; Ac 25:3; 26:13. ἀνὰ μέσον τῆς ὁδοῦ halfway GJs 17:3. τ. ὁδὸν αὐτοῦ πορεύεσθαι go on his way Ac 8:39 (cp. X., Cyr. 5, 2, 22; TestAbr B 2 p. 106, 2 [Stone p. 60]). πορεύεσθαι τῇ ὁδῷ 1 Cl 12:4. ὁδὸν ποιεῖν make one’s way (Judg 17:8) Mk 2:23; s. ὁδοποιέω.—σαββάτου ὁδός a Sabbath day’s trip could also belong under 1; it signified the distance an Israelite might travel on the Sabbath, two thousand paces or cubits (=about 800 meters.—Mishnah: ˓Erubin 4, 3; 7; 5, 7; Origen, Princ. 4, 17; Schürer II 472f; 484f; Billerb. II 590–94; Moore, Judaism II 32) Ac 1:12. ἡμέρας ὁδός a day’s trip Lk 2:44 (Diod S 19, 17, 3; Appian, Samn. 1 §5; Polyaenus 7, 21, 1; Lucian, Syr. Dea 9; Procop., Aed. 6, 1, 12; cp. Hdt. 4, 101; X., Cyr. 1, 1, 3 παμπόλλων ἡμερῶν ὁδός; Ael. Aristid. 36, 87 K.=48 p. 473 D.: τριῶν ἡμ. ὁδ.; Gen 30:36; 31:23; Ex 3:18; Jdth 2:21; 1 Macc 5:24; 7:45; Demetr.: 722 Fgm. 5 Jac.; Jos., Ant. 15, 293).
    ③ course of behavior, way, way of life, fig. ext. of 1 and 2, but oft. w. the picture prominently in mind (SibOr 3, 233; ὁδὸς τις γίνεται one finds a way (out) Did., Gen. 228, 7).
    ⓐ way εἰς ὁδ. ἐθνῶν μὴ ἀπέλθητε do not go in the way of the Gentiles i.e. do not turn to the Gentiles Mt 10:5 (but s. 1.—JJeremias, Jesu Verheissung für d. Völker, ’56). εὐρύχωρος ἡ ὁδ. ἡ ἀπάγουσα εἰς τὴν ἀπώλειαν 7:13 (Pla., Gorg. 524a τὼ ὁδώ, ἡ μὲν εἰς μακάρων νήσους, ἡ δʼ εἰς Τάρταρον). Also ἡ ὁδ. τῆς ἀπωλείας ApcPt 1:1; ἡ τοῦ μέλανος ὁδ. 20:1. ἡ τοῦ θανάτου ὁδ. (Herm. Wr. 1, 29) D 5:1. Cp. 1:1 (on this Jer 21:8; TestAsh 1:3, 5 ὁδοὶ δύο, καλοῦ κ. κακοῦ; SibOr 8, 399 ὁδοὶ δύο, ζωῆς θανάτου τε; Ael. Aristid. 30 p. 577 D.: δυοῖν ὁδοῖν τὴν μὲν … τὴν δέ.—The two ὁδοί of Heracles: X., Mem. 2, 1, 21ff; Maximus Tyr. 14, 1a; e; k). ὁδ. σκότους 5:4b. Description of the way B 20; D 5:1ff. τεθλιμμένη ἡ ὁδ. ἡ ἀπάγουσα εἰς τὴν ζωήν Mt 7:14 (TestAbr A 2 p. 88, 28 [Stone p. 4]). Also ἡ ὁδ. τῆς ζωῆς D 1:2. ἡ ὁδ. τοῦ φωτός 19:1. Description of the way B 19; D 1–4. ὁδ. εἰρήνης Lk 1:79; Ro 3:17 (Is 59:8; Ps 13:3). ὁδ. ζωῆς Ac 2:28 (Ps 15:11); cp. D 1:2 above. ὁδ. σωτηρίας Ac 16:17. ὁδ. πρόσφατος κ. ζῶσα Hb 10:20. ὁδ. δικαιοσύνης B 1:4; 5:4a (in these two pass. the imagery of ‘way’ is stronger than in Mt 21:32 and 2 Pt 2:21, on the latter two pass. s. below in b). Of love ὁδ. ἡ ἀναφέρουσα εἰς θεόν IEph 9:1 (cp. Orig., C. Cels. 1, 56, 6 [Christ as teacher of the ‘way’]). αὕτη ἡ ὁδ. ἐν ᾗ εὕρομεν τὸ σωτήριον ἡμῶν 1 Cl 36:1.—Christ calls himself ἡ ὁδ. (i.e., to God) J 14:6, cp. 4f (s. Orig., C. Cels. 6, 66, 28; cp. Iren. 1, 15, 2 [Harv. I 149, 6].—Hdb. and Bultmann [p. 466ff—Engl. 603ff w. other lit.]; JPascher, Η ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΟΔΟΣ; D. Königsweg. z. Wiedergeb. u. Vergottung b. Philon v. Alex. ’31).
    ⓑ way of life, way of acting, conduct (Did., Gen. 168, 8) (ἡ) ὁδ. (τῆς) δικαιοσύνης (Pr 21:16, 21; Job 24:13); En 99:10; Mt 21:32 (ἐν ὁδῷ δικ. [cp. Pr 8:20] denotes either the way of life practiced by the Baptist [Zahn; OHoltzmann] or the type of conduct he demanded [described in Just., D. 38, 2 as ἡ τοῦ βαπτίσματο ὁδ.; cp. HHoltzmann; BWeiss; JWeiss; EKlostermann; Schniewind]. S. JKleist, CBQ 8, ’46, 192–96); 2 Pt 2:21. τῇ ὁδ. αὐτοῦ ἐπλανήθη he went astray in his path (=‘in his conduct’) 1 Cl 16:6 (Is 53:6). ἐκ πλάνης ὁδοῦ αὐτοῦ from his misguided way of life Js 5:20. ἡ ὁδ. τῆς ἀληθείας (Ps 118:30) vs. 19 v.l. (cp. 2 Pt 2:2 in c below); 1 Cl 35:5. ἀφιέναι τὴν ὁδ. τὴν ἀληθινήν Hv 3, 7, 1. τῇ ὁδ. τοῦ Κάϊν πορεύεσθαι follow the way of Cain Jd 11. ὁδ. δικαίων, ἀσεβῶν 11:7 (Ps 1:6). (ἡ) ὁδ. (ἡ) δικαία (Jos., Ant. 13, 290) 12:4; 2 Cl 5:7. τὸ δίκαιον ὀρθὴν ὁδ. ἔχει the way of righteousness is a straight one Hm 6, 1, 2. τῇ ὀρθῇ ὁδ. πορεύεσθαι ibid.; cp. 6, 1, 4 (Just., D. 8, 2). Opp. ἡ στρεβλὴ ὁδ. the crooked way 6, 1, 3. θέωμεν τὴν ὁδ. τὴν εὐθεῖαν let us run the straight course 2 Cl 7:3; cp. 2 Pt 2:15. Of life in association w. polytheists αὕτη ἡ ὁδ. ἡδυτέρα αὐτοῖς ἐφαίνετο Hs 8, 9, 1. The basic mng. has disappeared to such a degree that one can speak of καρποὶ τῆς ὁδ. 1 Cl 57:6 (Pr 1:31) and ἔργα τῆς πονηρᾶς ὁδ. 4:10.—Pl. ways, of one’s total conduct Ac 14:16; Ro 3:16 (Is 59:7; Ps 13:3a; PsSol 6:2; 10:4 al.; ApcSed 15:5); Js 1:8; Hv 2, 2, 6. Esp. of the ways of God, referring either to the ways that God initiates: ὡς … ἀνεξιχνίαστοι αἱ ὁδ. αὐτοῦ how inscrutable are his ways Ro 11:33; δίκαιαι καὶ ἀληθιναὶ αἱ ὁδ. σου Rv 15:3; αἱ ὁδ. τῆς εὐλογίας the ways of blessing 1 Cl 31:1; or to the ways that humans should take: οὐκ ἔγνωσαν τὰς ὁδ. μου Hb 3:10 (Ps 94:10). διαστρέφειν τὰς ὁδοὺς τοῦ κυρίου Ac 13:10. διδάσκειν τὰς ὁδ. σου 1 Cl 18:13 (Ps 50:15). Likew. the sing. τὴν ὁδ. τοῦ θεοῦ ἐν ἀληθείᾳ διδάσκειν Mt 22:16; cp. Mk 12:14; Lk 20:21. ἀφιέναι τὴν ὁδ. τοῦ θεοῦ ApcPt 20:34. παρέβησαν ἐκ τῆς ὁδ. 1 Cl 53:2 (Ex 32:8).
    ⓒ of the whole way of life fr. a moral and spiritual viewpoint, the way, teaching in the most comprehensive sense (Lucian, Hermot. 46 ὁδ. of the doctrine of a philosophical school Just., D. 39, 2 ἀπολείποντας τήν ὁδ. τῆς πλάνης; 142, 3 διὰ ταύτης τῆς ὁδοῦ), and specif. of teaching and manner of life relating to Jesus Christ (SMcCasland, JBL 77, ’58, 222–30: Qumran parallels) κατὰ τὴν ὁδ. ἣν λέγουσιν αἵρεσιν according to the Way, which they call a (heterodox) sect Ac 24:14. ἐάν τινας εὕρῃ τῆς ὁδ. ὄντας if he should find people who belonged to the Way 9:2. ὁδ. κυρίου, θεοῦ of teaching relating to Jesus and God’s purpose 18:25f. κακολογεῖν τὴν ὁδ. ἐνώπιον τοῦ πλήθους 19:9. ταύτην τὴν ὁδ. διώκειν persecute this religion 22:4. ἐγένετο τάραχος περὶ τῆς ὁδ. there arose a disturbance concerning the Way 19:23. τὰ περὶ τῆς ὁδ. (the things) concerning the teaching 24:22. ἡ ὁδὸς τ. ἀληθείας of the true Christian teaching (in contrast to that of dissidents vs. 1) 2 Pt 2:2 (OdeSol 11:3). Of the way of love καθʼ ὑπερβολὴν ὁδ. a far better way 1 Cor 12:31. ἡ ὁδ. τῆς δικαιοσύνης ApcPt 7:22; 13:28. Likew. the pl. (En 104:13 μαθεῖν ἐξ αὐτῶν [τ. βίβλων] πάσας τ. ὁδοὺς τῆς ἀληθείας) τὰς ὁδούς μου ἐν Χριστῷ Ἰησου my Christian directives (i.e. instructions, teachings) 1 Cor 4:17.—OBecker, D. Bild des Weges u. verwandte Vorstellungen im frühgriech. Denken ’37; FNötscher, Gotteswege u. Menschenwege in d. Bibel u. in Qumran, ’58; ERepo, D. Weg als Selbstbezeichnung des Urchr., ’64 (but s. CBurchard, Der 13te Zeuge, ’70, 43, n. 10; JPathrapankal, Christianity as a ‘Way’ according to the Acts of the Apostles: Les Actes des Apôtres, Traditions, redaction, théologie, ed. JKremer ’79, 533–39 [reflects Is 40:3 and the emphasis on דרך in CD and 1QS: the ‘dynamism of Christianity’ is ‘Way of Life’]).—B. 717; 720. DELG. M-M. EDNT. TW. Sv.

    Ελληνικά-Αγγλικά παλαιοχριστιανική Λογοτεχνία > ὁδός

  • 7 ὁδός

    ὁδός, ἡ ( οὐδός once in Hom., Od.17.196):
    I of Place, way, road, Il.12.168, 16.374, IG12.878, al. ;

    ἱππηλασίη ὁ. Il.7.340

     ;

    λαοφόρος 15.682

     ;

    ὁ. ἁμαξιτός Pi.N.6.54

     ; ὁ. ἱερά, to Eleusis, Paus.1.36.3, cf. IG12.881 ;

    βασιλικὴ ὁ. PPetr.3p.65

     (iii B.C.), PSI8.917.8 (i A. D.) ; ποταμοῦ ὁ. course, channel of a river, X.Cyr.7.5.16 ;

    ὁ. ἀκοντίου Antipho 3.4.5

     : with expression of the direction,

    ὁδὸς ἐς.. Od. 22.128

     ;

    ἡ ὁ. ἡ εἰς ἄστυ Pl.Smp. 173b

     ;

    ἐπί.. Id.Phdr. 272c

     ; τὴν εὐθὺς Ἄργους.. ὁ. leading straight to Argos, E.Hipp. 1197 ; τῆς ἀληθείας ὁ. the way to truth, Id.Fr. 289 ; cf.

    νόστος 1.1

    .
    2 with Preps.,

    πρὸ ὁδοῦ

     further on the way, forwards,

    Il.4.382

     (cf. φροῦδος) ; later, = προὔργου, profitable, useful, πρὸ ὁ. εἶναι πρός τι to be helpful towards.., Arist.Cael. 292b9, cf. Metaph. 1044a24 ;

    πρὸ ὁδοῦ γέγονεν Id.Pol. 1338a35

    , cf. D.Prooem.34 ;

    κατ' ὁδόν

     by the way,

    Hdt.1.41

    , 111 ; κατὰ τὴν ὁ. along the road, Pl.Smp. 174d, cf. infr. 111.3 ; ἐκ τῆς ὁ. on his road, Hdt.1.157 (but ἄνθρωπος ἐξ ὁ. 'the man in the street', Eup.25 D.) ; ἐν ὁδῷ on a road, Hdt.1.114 ;

    ἐν τῇ ὁ. μέσῃ Id.3.76

     (but ἐν ὁ. καθελών Lexap.D.23.53, expld. by ἐν λόχῳ καὶ ἐνέδρᾳ by Harp. s.v. ὁδός) ; ὁδοῦ πάρεργον by the way, cursorily, Cic.Att.5.21.13,7.1.5, Gal.11.607.
    3 ὁδός is freq. omitted,

    ἐπορευόμην τὴν ἔξω τείχους Pl.Ly. 203a

     ; ἡ ἐπὶ θανάτου, v. θάνατος ; cf. τηνάλλως.
    II as an Action, travelling, journeying, whether by land or water, journey, voyage, Od.2.285,8.150, etc.;

    τρίποδας ὁ. στείχει A.Ag.80

     (anap.);

    τὰν νεάταν ὁ. στείχουσαν S.Ant. 807

    (lyr.) ;

    ὁ. ἄνω κάτω μία καὶ ὡυτή Heraclit. 60

     ; also, expedition, foray,

    ὁδὸν ἐλθέμεναι Il.1.151

    , cf. A.Th. 714 ; τριήκοντα ἡμερέων.. ὁ. a thirty days' journey, Hdt.1.104, cf. 206 ; also

    ὅσον ἐπὶ τρεῖς ἡμέρας ὁδόν Id.3.5

     (codd., ὁδοῦ edd.) ;

    ἄστρων ὁδοί E. El. 728

     (lyr.): as acc. cogn. with Verb of motion, τὴν ὁ. ἣν Ἑλένην περ ἀνήγαγεν by or in which.., Il.6.292 ; οὐρανοῦ τέμνων ὁ... Ἥλιε, metaph. from a ship, E.Ph.1 (but in Prose ὁ. τέμνειν is to make a road, Th.2.100, Pl.Lg. 810e) ; similarly where ὁ. is road,

    μέσην ἔρχευ τὴν ὁ. Thgn.220

     ;

    ὁ. χωρεῖν Th.3.24

     ; ἰόντες τὴν ἱρὴν ὁ., from Delphi, Hdt.6.34.
    III metaph., way or manner,

    πολλαὶ δ' ὁ... εὐπραγίας Pi.O.8.13

     ;

    γλώσσης ἀγαθῆς ὁδός A.Eu. 989

     (anap.) ; θεσπεσία ὁ. the way or course of divination, Id.Ag. 1154(lyr.);

    μαντικῆς ὁ. S.OT 311

     ;

    οἰωνῶν ὁδοῖς Id.OC 1314

     ;

    σῶν ὁ. βουλευμάτων E.Hec. 744

     ;

    γνώμης Id.Hipp. 290

     ; λογίων ὁ. their way, intent, Ar.Eq. 1015 ;

    εὐτελείας ὁ. Jul.Or.6.198d

    .
    2 a way of doing, speaking, etc.,

    τῆσδ' ἀφ' ὁδοῦ διζήσιος Parm.1.33

    , cf. 8.18 ; τριφασίας ἄλλας ὁ. λόγων ways of telling the story, Hdt.1.95, cf. 2.20,22 ; but τριφασίας ὁ. τρέπεται turns into three forms, Id.6.119 ;

    ἄδικον ὁ. ἰέναι Th.3.64

     ; ὁ. ἥντιν' ἰών by what course of action, Ar.Pl. 506, cf. Nu.75 ;

    ἢν ἔχομεν ὁ. λόγων Id. Pax 733

     ;

    μία δὴ λείπεται.. ὁ. Pl.Smp. 184b

    .
    3 method, system, Id.Sph. 218d, Arist.APr. 53a2, al.;

    ὁδῷ

     methodically, systematically,

    Pl.R. 533b

    , Stoic.2.39, etc. ; so

    καθ' ὁδόν Pl.R. 435a

     ;

    τὴν διὰ τοῦ στοιχείου ὁ. ἔχων ἔγραφεν Id.Tht. 208b

     (cf.

    διέξοδον 208a

    ).
    4 of the Christian Faith and its followers, Act.Ap.9.2, 22.4, 24.14. (Root sed- 'go', in Skt. sad-, ā-sad- 'come to', 'reach', OSlav. choditi 'go'.)

    Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ὁδός

  • 8 ἐκ

    ἐκ, before vowels ἐξ, prep. w. gen. (Hom.+; s. lit. s.v. ἀνά and εἰς beg.)
    ① marker denoting separation, from, out of, away from
    ⓐ w. the place or thing fr. which separation takes place. Hence esp. w. verbs of motion ἀναβαίνω, ἀναλύω, ἀνίστημι, ἐγείρομαι, εἰσέρχομαι, ἐκβάλλω, ἐκπορεύομαι, ἐξέρχομαι, ἔρχομαι, ἥκω, καταβαίνω, μεταβαίνω, ῥύομαι, συνάγω, φεύγω; s. these entries. καλεῖν ἐξ Αἰγύπτου Mt 2:15 (Hos 11:1); ἐκ σκότους 1 Pt 2:9. αἴρειν ἐκ τ. κόσμου J 17:15. ἐξαλείφειν ἐκ τῆς βίβλου Rv 3:5 (Ex 32:32f; Ps 68:29). ἀποκυλίειν τ. λίθον ἐκ τ. θύρας Mk 16:3; cp. J 20:1; Rv 6:14; σῴζειν ἐκ γῆς Αἰγ. Jd 5; διασῴζειν ἐκ τ. θαλάσσης Ac 28:4. παραγίνεσθαι ἐξ ὁδοῦ arrive on a journey (lit. from, i.e. interrupting a journey) Lk 11:6; fig. ἐπιστρέφειν ἐξ ὁδοῦ bring back fr. the way Js 5:20; cp. 2 Pt 2:21. ἐκ τῆς χειρός τινος (Hebraistically מִיַּד פּ׳, oft. LXX; s. B-D-F §217, 2; Rob. 649) from someone’s power ἐξέρχεσθαι J 10:39; ἁρπάζειν 10:28f (cp. Plut., Ages. 615 [34, 6] ἐκ τῶν χειρῶν τῶν Ἐπαμινώνδου τ. πόλιν ἐξαρπάσας; JosAs 12:8 ἅρπασόν με ἐκ χειρὸς τοῦ ἐχθροῦ); ἐξαιρεῖσθαι Ac 12:11 (cp. Aeschin. 3, 256 ἐκ τ. χειρῶν ἐξελέσθαι τῶν Φιλίππου; Sir 4:9; Bar 4:18, 21 al.); ῥύεσθαι Lk 1:74; cp. vs. 71 (Ps 105:10; Wsd 2:18; JosAs 12:10); εἰρυσταί σε κύριος ἐκ χειρὸς ἀνόμου AcPlCor 1:8 (cp. ἐκ τούτων ἄπαντων PsSol 13:4).—After πίνειν, of the object fr. which one drinks (X., Cyr. 5, 3, 3): ἐκ τ. ποτηρίου Mt 26:27; Mk 14:23; 1 Cor 11:28; cp. 10:4; J 4:12. Sim. φαγεῖν ἐκ τ. θυσιαστηρίου Hb 13:10.
    ⓑ w. a group or company fr. which separation or dissociation takes place (Hyperid. 6, 17 and Lucian, Cyn. 13 ἐξ ἀνθρώπων) ἐξολεθρεύειν ἐκ τοῦ λαοῦ Ac 3:23 (Ex 30:33; Lev 23:29). συμβιβάζειν ἐκ τ. ὄχλου 19:33; ἐκλέγειν ἐκ τ. κόσμου J 15:19; cp. Mt 13:41, 47; Ac 1:24; 15:22; Ro 9:24. For ἐκ freq. ἐκ μέσου Mt 13:49; Ac 17:33; 23:10; 1 Cor 5:2; 2 Cor 6:17 (cp. Ex 31:14).—ἀνιστάναι τινὰ ἔκ τινων Ac 3:22 (Dt 18:15); ἐκ νεκρῶν 17:31. ἐγείρειν τινὰ ἐκ νεκρῶν J 12:1, 9, 17; Ac 3:15; 4:10; 13:30; Hb 11:19; AcPlCor 2:6; ἀνίστασθαι ἐκ νεκρῶν Ac 10:41; 17:3; ἀνάστασις ἐκ νεκρ. Lk 20:35; 1 Pt 1:3; cp. Ro 10:7. Also s. ἠρεμέω.
    ⓒ of situations and circumstances out of which someone is brought, from: ἐξαγοράζειν ἔκ τινος redeem fr. someth. Gal 3:13; also λυτροῦν (cp. Sir 51:2) 1 Pt 1:18; σῴζειν ἔκ τινος save fr. someth. J 12:27; Hb 5:7; Js 5:20 (Od. 4, 753; MLetronne, Recueil des Inscr. 1842/8, 190; 198 σωθεὶς ἐκ; SIG 1130, 1f; UPZ 60:6f [s. διασῴζω]; PVat A, 7 [168 B.C.]=Witkowski 36, 7 διασεσῶσθαι ἐκ μεγάλων κινδύνων; Sir 51:11; EpJer 49; JosAs 4:8 ἐκ τοῦ … λιμοῦ); ἐξαιρεῖσθαι Ac 7:10 (cp. Wsd 10:1; Sir 29:12). τηρεῖν ἔκ τινος keep from someth. Rv 3:10; μεταβαίνειν ἔκ τινος εἴς τι J 5:24; 1J 3:14; μετανοεῖν ἔκ τινος repent and turn away fr. someth. Rv 2:21f; 9:20f; 16:11. ἀναπαύεσθαι ἐκ τ. κόπων rest fr. one’s labors 14:13. ἐγείρεσθαι ἐξ ὕπνου wake fr. sleep (Epict. 2, 20, 15; Sir 22:9; cp. ParJer 5:2 οὐκ ἐξυπνίσθη ἐκ τοῦ ὕπνου αὐτοῦ) Ro 13:11. ζωὴ ἐκ νεκρῶν 11:15. ζῶντες ἐκ νεκρῶν people who have risen fr. death to life 6:13 (cp. Soph., Oed. R. 454; X., An. 7, 7, 28; Demosth. 18, 131 ἐλεύθερος ἐκ δούλου καὶ πλούσιος ἐκ πτωχοῦ γεγονώς; Palaeph. 3, 2). S. ἀνάστασις 2b.
    ⓓ of pers. and things with whom a connection is severed or is to remain severed: τηρεῖν αὐτοὺς ἐκ τοῦ πονηροῦ keep them fr. the evil one J 17:15; cp. Ac 15:29. Pregnant constr.: ἀνανήφειν ἐκ τῆς τοῦ διαβόλου παγίδος 2 Ti 2:26. νικᾶν ἔκ τινος free oneself from … by victory Rv 15:2 (for possible Latinism s. reff. to Livy and Velleius Paterculus in OLD s.v. ‘victoria’; but s. also RCharles, ICC Rv II, 33). ἐλεύθερος ἐκ 1 Cor 9:19 (cp. Eur., Herc. Fur. 1010 ἐλευθεροῦντες ἐκ δρασμῶν πόδα ‘freeing our feet from flight’ [=we recovered from our flight]). καθαρός εἰμι ἐγὼ ἐξ αὐτῆς I practiced abstinence with her GJs 15:4.
    ② marker denoting the direction fr. which someth. comes, from καταβαίνειν ἐκ τοῦ ὄρους (Il. 13, 17; X., An. 7, 4, 12; Ex 19:14; 32:1 al.; JosAs 4:1 ἐκ τοῦ ὑπερῴου) Mt 17:9. θρὶξ ἐκ τῆς κεφαλῆς ὑμῶν οὐ μὴ ἀπόληται Lk 21:18. ἐκπίπτειν ἐκ τ. χειρῶν Ac 12:7. διδάσκειν ἐκ τοῦ πλοίου Lk 5:3. ἐκ τῆς βάτου χρηματισμοῦ διδομένου 1 Cl 17:5 (cp. Just., A I, 62:3). ἐκ τῆς πρύμνης ῥίψαντες τὰς ἀγκύρας Ac 27:29. κρέμασθαι ἔκ τινος (Hom. et al.; 1 Macc 1:61; 2 Macc 6:10; Jos., Ant. 14, 107) 28:4. ἐκ ῥιζῶν to (lit. from) its roots (Job 28:9; 31:12) Mk 11:20; B 12:9.—Since the Greek feeling concerning the relation betw. things in this case differed fr. ours, ἐκ could answer the question ‘where?’ (cp. Soph., Phil. 20; Synes., Ep. 131 p. 267a ἐκ τῆς ἑτέρας μερίδος=on the other side; BGU 975, 11; 15 [45 A.D.]; PGM 36, 239; LXX; JosAs 16:12 εἱστήκει … ἐξ εὐωνύμων; 22:7) ἐκ δεξιῶν at (on) the right (δεξιός 1b) Mt 20:21, 23; 22:44 (Ps 109:1); 25:33; Lk 1:11; Ac 2:25 (Ps 15:8), 34 (Ps 109:1); 7:55f; B 11:10. ἐξ ἐναντίας opposite Mk 15:39 (Hdt. 8, 6, 2; Thu. 4, 33, 1; Mitt-Wilck. I/2, 461, 6; Sir 37:9; Wsd 4:20 al.); ὁ ἐξ ἐναντίας the opponent (Sext. Emp., Adv. Phys. 1, 66 [=Adv. Math. 9, 66]; 2, 69 [=Adv. Math. 10, 69], Adv. Eth. 1, 25; Bias in Diog. L. 1, 84) Tit 2:8.—ἐκ τοῦ κατωτάτου ᾅδου … προσευχομένου Ἰωνᾶ AcPlCor 2:30.
    ③ marker denoting origin, cause, motive, reason, from, of
    ⓐ in expr. which have to do w. begetting and birth from, of, by: ἐκ introduces the role of the male (Ps.-Callisth. 1, 9 ἐκ θεοῦ ἔστι; JosAs 21:8 συνέλαβεν Ἀσενὲθ ἐκ τοῦ Ἰωσήφ; Tat. 33, 3 συλλαμβάνουσιν ἐκ φθορέως; Ath. 22, 4 ἐκ τοῦ Κρόνου; SIG 1163, 3; 1169, 63; OGI 383, 3; 5 [I B.C.]) ἐν γαστρὶ ἔχειν ἔκ τινος Mt 1:18. κοίτην ἔχειν ἔκ τινος Ro 9:10; also of the female (SIG 1160, 3; PEleph 1, 9 [311/10 B.C.] τεκνοποιεῖσθαι ἐξ ἄλλης γυναικός; PFay 28, 9 γεννᾶσθαι ἐκ; Demetr.: 722 Fgm. 1, 14 Jac.; Jos., Ant. 1, 191; Ath. 20, 3 ἐξ ἧς παῖς Διόνυσος αὐτῷ) γεννᾶν τινα ἐκ beget someone by (a woman; s. γεννάω 1a) Mt 1:3, 5, etc. ἐκ Μαρίας ἐγεννῄθη AcPlCor 1:14; 2:5; γίνεσθαι ἐκ γυναικός (Jos., Ant. 11, 152; Ar. 9, 7) Gal 4:4; cp. vs. 22f.—γεννᾶσθαι ἐξ αἱμάτων κτλ. J 1:13; ἐκ τ. σαρκός 3:6; ἐκ πορνείας 8:41. ἐγείρειν τινὶ τέκνα ἐκ Mt 3:9; Lk 3:8. (τὶς) ἐκ καρποῦ τ. ὀσφύος αὐτοῦ Ac 2:30 (Ps 131:11). γεννᾶσθαι ἐκ τ. θεοῦ J 1:13; 1J 3:9; 4:7; 5:1, 4, 18 (Just., A I, 22, 2); ἐκ τ. πνεύματος J 3:6 (opp. ἐκ τ. σαρκός). εἶναι ἐκ τοῦ θεοῦ (Menand., Sam. 602 S. [257 Kö.]) J 8:47; 1J 4:4, 6; 5:19; opp. εἶναι ἐκ τ. διαβόλου J 8:44; 1J 3:8 (cp. OGI 90, 10 of Ptolemaeus Epiphanes ὑπάρχων θεὸς ἐκ θεοῦ κ. θεᾶς).
    ⓑ to denote origin as to family, race, city, people, district, etc.: ἐκ Ναζαρέτ J 1:46. ἐκ πόλεως vs. 44. ἐξ οἴκου Lk 1:27; 2:4. ἐκ γένους (Jos., Ant. 11, 136) Phil 3:5; Ac 4:6. ἐκ φυλῆς (Jos., Ant. 6, 45; 49; PTebt I, 26, 15) Lk 2:36; Ac 13:21; 15:23; Ro 11:1. Ἑβρ. ἐξ Ἑβραίων a Hebrew, the son of Hebrews Phil 3:5 (Goodsp., Probs., 175f; on the connotation of ancestral ἀρετή Phil 3:5 cp. New Docs VII 233, no. 10, 5). ἐκ σπέρματός τινος J 7:42; Ro 1:3; 11:1. ἐξ ἐθνῶν Ac 15:23; cp. Gal 2:15. Cp. Lk 23:7; Ac 23:34. ἐκ τ. γῆς J 3:31. For this ἐκ τῶν κάτω J 8:23 (opp. ἐκ τ. ἄνω). ἐκ (τούτου) τ. κόσμου 15:19ab; 17:14; 1J 2:16; 4:5. ἐξ οὐρανοῦ ἢ ἐξ ἀνθρώπων Mt 21:25; Mk 11:30.—To express a part of the whole, subst.: οἱ ἐξ Ἰσραήλ the Israelites Ro 9:6. οἱ ἐξ ἐριθείας selfish, factious people 2:8. οἱ ἐκ νόμου partisans of the law 4:14; cp. vs. 16. οἱ ἐκ πίστεως those who have faith Gal 3:7, 9; cp. the sg. Ro 3:26; 4:16. οἱ ἐκ περιτομῆς the circumcision party Ac 11:2; Ro 4:12; Gal 2:12. οἱ ἐκ τῆς περιτομῆς Tit 1:10. For this οἱ ὄντες ἐκ περιτομῆς Col 4:11. οἱ ἐκ τ. συναγωγῆς members of the synagogue Ac 6:9. οἱ ἐκ τῶν Ἀριστοβούλου Ro 16:10f. οἱ ἐκ τῆς Καίσαρος οἰκίας Phil 4:22 (s. Καῖσαρ and οἰκία 3). In these cases the idea of belonging, the partisan use, often completely overshadows that of origin; cp. Dg 6:3.
    ⓒ to denote derivation (Maximus Tyr. 13, 3f φῶς ἐκ πυρός; Ath. 18:3 γένεσιν … ἐξ ὕδατος) καπνὸς ἐκ τ. δόξης τ. θεοῦ Rv 15:8 (cp. EpJer 20 καπνὸς ἐκ τ. οἰκίας). ἡ σωτηρία ἐκ τ. Ἰουδαίων ἐστίν J 4:22. εἶναι ἔκ τινος come, derive from someone or someth. (Jos., Ant. 7, 209) Mt 5:37; J 7:17, 22; 1J 2:16, 21; εἶναι is oft. to be supplied Ro 2:29; 11:36; 1 Cor 8:6 ( Plut., Mor. 1001c); 11:12; 2 Cor 4:7; Gal 5:8. ἔργα ἐκ τοῦ πατρός J 10:32. οἰκοδομὴ ἐκ θεοῦ 2 Cor 5:1; χάρισμα 1 Cor 7:7; δικαιοσύνη Phil 3:9. φωνὴ ἐκ τ. στόματος αὐτοῦ Ac 22:14. Here belongs the constr. w. ἐκ for the subj. gen., as in ἡ ἐξ ὑμῶν (v.l.) ἀγάπη 2 Cor 8:7; ὁ ἐξ ὑμῶν ζῆλος 9:2 v.l.; Rv 2:9 (cp. Vett. Val. 51, 16; CIG II 3459, 11 τῇ ἐξ ἑαυτῆς κοσμιότητι; pap. [Rossberg 14f]; 1 Macc 11:33 χάριν τῆς ἐξ αὐτῶν εὐνοίας; 2 Macc 6:26). ἐγένετο ζήτησις ἐκ τ. μαθητῶν Ἰωάννου there arose a discussion on the part of John’s disciples J 3:25 (Dionys. Hal. 8, 89, 4 ζήτησις πολλὴ ἐκ πάντων ἐγένετο; Appian, Bell. Civ. 2, 24 §91 σφαγή τις ἐκ τῶν στρατιωτῶν ἐγένετο).
    ⓓ of the effective cause by, because of (cp. the ‘perfectivizing’ force of ἐκ and other prepositions in compounds, e.g. Mt 4:7; Mk 9:15. B-D-F §318, 5)
    α. personal in nature, referring to originator (X., An. 1, 1, 6; Diod S 19, 1, 4 [saying of Solon]; Arrian, Anab. 3, 1, 2; 4, 13, 6 of an inspired woman κατεχομένη ἐκ τοῦ θείου; Achilles Tat. 5, 27, 2; SibOr 3, 395; Just.: A I, 12, 5 ἐκ δαιμόνων φαύλων … καὶ ταῦτα … ἐνεργεῖσθαι, also D. 18, 3; Nicetas Eugen. 7, 85 H. ἐκ θεῶν σεσωσμένη; Ps.-Clem., Hom. p. 7, 19 Lag. τὸν ἐκ θεοῦ σοι ἀποδιδόμενον μισθόν): ὠφελεῖσθαι ἔκ τινος Mt 15:5; Mk 7:11. ζημιοῦσθαι 2 Cor 7:9. λυπεῖσθαι 2:2. εὐχαριστεῖσθαι 1:11. ἀδικεῖσθαι Rv 2:11. ἐξ ἐμαυτοῦ οὐκ ἐλάλησα J 12:49 (cp. Soph., El. 344 οὐδὲν ἐξ σαυτῆς λέγεις).
    β. impersonal in nature (Arrian, Anab. 3, 21, 10 ἀποθνῄσκειν ἐκ τ. τραυμάτων; 6, 25, 4; JosAs 29:8 ἐκ τοῦ τραύματος τοῦ λίθου; POxy 486, 32 τὰ ἐμὰ ἐκ τ. ἀναβάσεως τ. Νίλου ἀπολωλέναι): ἀποθανεῖν ἐκ τ. ὑδάτων Rv 8:11. πυροῦσθαι 3:18. σκοτοῦσθαι 9:2. φωτίζεσθαι 18:1. κεκοπιακὼς ἐκ τῆς ὁδοιπορίας J 4:6 (Aelian, VH 3, 23 ἐκ τοῦ πότου ἐκάθευδεν). ἔκαμον ἐκ τῆς ὁδοῦ GJs 15:1.
    ⓔ of the reason which is a presupposition for someth.: by reason of, as a result of, because of (X., An. 2, 5, 5; Appian, Bell. Civ. 1, 42 §185 ἐκ προδοσίας; POxy 486, 28f ἐκ τῆς ἐπιστολῆς; Just., A I, 68, 3 ἐξ ἐπιστολῆς; numerous examples in Mayser II/2 p. 388; Philo, De Jos. 184 ἐκ διαβολῆς; Jos., Vi. 430; JosAs 11 παραλελυμένη … ἐκ τῆς πολλῆς ταπεινώσεως; Ar. 8, 6 ἐκ τούτων … τῶν ἐπιτηδευμάτων τῆς πλάνης; Just., A I, 4, 1 ἐκ τοῦ … ὀνόματος; also inf.: 33, 2 ἵνα … ἐκ τοῦ προειρῆσθαι πιστευθῇ 68, 3 al.): δικαιοῦσθαι ἔκ τινος Ro 4:2; Gal 2:16; 3:24; cp. Ro 3:20, 30 (cp. εἴ τις ἐκ γένους [δίκαι]ος=has the right of citizenship by descent [i.e. has the law on his side]: letter of MAurelius 34, ZPE 8, ’71, 170); οὐκ … ἡ ζωὴ αὐτοῦ ἐστιν ἐκ τῶν ὑπαρχόντων αὐτῷ he does not live because of his possessions Lk 12:15. ἐκ ταύτης τ. ἐργασίας Ac 19:25. ἐξ ἔργων λαβεῖν τὸ πνεῦμα Gal 3:2, 5; cp. Ro 11:6. ἐξ ἀναστάσεως λαβεῖν τ. νεκρούς Hb 11:35. ἐσταυρώθη ἐξ ἀσθενείας 2 Cor 13:4. τὸ ἐξ ὑμῶν as far as it depends on you Ro 12:18.—ἐκ τοῦ πόνου in anguish Rv 16:10; cp. vs. 11; 8:13.—ἐκ τούτου for this reason, therefore (SIG 1168, 47; 1169, 18; 44; 62f; BGU 423, 17=Mitt-Wilck. I/2, 480, 17) J 6:66; 19:12.
    ⓕ Sim. ἐκ can introduce the means which one uses for a definite purpose, with, by means of (Polyaenus 3, 9, 62 ἐξ ἱμάντος=by means of a thong) ἐκ τοῦ μαμωνᾶ Lk 16:9 (X., An. 6, 4, 9; PTebt 5, 80 [118 B.C.] ἐκ τ. ἱερῶν προσόδων; ParJer 1:7 [of Jerusalem] ἐκ τῶν χειρῶν σου ἀφανισθήτω; Jos., Vi. 142 ἐκ τ. χρημάτων); cp. 8:3.
    ⓖ of the source, fr. which someth. flows or comes:
    α. λαλεῖν ἐκ τ. ἰδίων J 8:44. ἐκ τοῦ περισσεύματος τ. καρδίας Mt 12:34. τὰ ἐκ τ. ἱεροῦ the food from the temple 1 Cor 9:13. ἐκ τ. εὐαγγελίου ζῆν get one’s living by proclaiming the gospel vs. 14.
    β. information, insight, etc. (X., An. 7, 7, 43 ἐκ τῶν ἔργων κατέμαθες; Just., A I, 28, 1 ἐκ τῶν ἡμετέρων συγγραμμάτων … μαθεῖν 34, 2 al.) κατηχεῖσθαι ἐκ Ro 2:18. ἀκούειν ἐκ J 12:34. γινώσκειν Mt 12:33; Lk 6:44; 1J 3:24; 4:6. ἐποπτεύειν 1 Pt 2:12. δεικνύναι Js 2:18 (cp. ἀποδεικνύναι Just., D. 33, 1).
    γ. of the inner life, etc., fr. which someth. proceeds (since Il. 9, 486): ἐκ καρδίας Ro 6:17; 1 Pt 1:22 v.l. (cp. Theocr. 29, 4; M. Ant. 3, 3). ἐκ ψυχῆς Eph 6:6; Col 3:23 (X., An. 7, 7, 43, Oec. 10, 4; Jos., Ant. 17, 177; 1 Macc 8:27). ἐκ καθαρᾶς καρδίας 1 Ti 1:5; 2 Ti 2:22; 1 Pt 1:22. ἐξ ὅλης τ. καρδίας σου καὶ ἐξ ὅλης τ. ψυχῆς σου καὶ ἐξ ὅλης τ. διανοίας σου καὶ ἐξ ὅλης τ. ἰσχύος σου Mk 12:30; cp. Lk 10:27 (Dt 6:5; cp. Wsd 8:21; 4 Macc 7:18; Epict. 2, 23, 42 ἐξ ὅλης ψυχῆς). ἐκ πίστεως Ro 14:23; cp. 2 Cor 2:17. Also of circumstances which accompany an action without necessarily being the source of it: γράφειν ἐκ πολλῆς θλίψεως write out of great affliction 2 Cor 2:4; Phil 1:17.
    ⓗ of the material out of which someth. is made (Hdt. 1, 194; Pla., Rep. 10, 616c; OGI 194, 28 [42 B.C.] a statue ἐκ σκληροῦ λίθου; PMagd 42, 5 [221 B.C.]=PEnteux 83, 5; POxy 707, 28; PGM 13, 659; Wsd 15:8; 1 Macc 10:11; Jdth 1:2; En 99:13; JosAs 3:9; Just., A I, 59, 1) of, from στέφανος ἐξ ἀκανθῶν Mt 27:29; J 19:2; cp. 2:15; 9:6; Ro 9:21; 1 Cor 15:47; Rv 18:12; 21:21; perh. also 1 Cor 11:12 ἡ γυνὴ ἐκ τοῦ ἀνδρός.
    ⓘ of the underlying rule or principle according to, in accordance with (Hdt., Pla. et al. [Kühner-G. I 461g], also OGI 48, 12 [III B.C.] ἐκ τ. νόμων; PEleph 1, 12 [312/11 B.C.] ἐκ δίκης; PPetr III, 26, 9 ἐκ κρίσεως; LXX, e.g. 1 Macc 8:30; Jos., Ant. 6, 296 ἐκ κυνικῆς ἀσκήσεως πεποιημένος τὸν βίον) ἐκ τ. λόγων Mt 12:37 (cp. Wsd 2:20). ἐκ τ. στόματός σου κρινῶ σε by what you have said Lk 19:22 (cp. Sus 61 Theod.; also X., Cyr. 2, 2, 21 ἐκ τ. ἔργων κρίνεσθαι). ἐκ τῶν γεγραμμένων on the basis of things written Rv 20:12. ἐκ τ. καλοῦντος Ro 9:12. ἐκ τ. ἔχειν in accordance w. your ability 2 Cor 8:11. ἐξ ἰσότητος on the basis of equality vs. 13.
    ④ marker used in periphrasis, from, of
    ⓐ for the partitive gen. (B-D-F §164, 1 and 2; 169; Rob. 599; 1379).
    α. after words denoting number εἷς, μία, ἕν (Hdt. 2, 46, 2 ἐκ τούτων εἷς; POxy 117, 14ff [II/III A.D.] δύο … ἐξ ὧν … ἓν ἐξ αὐτῶν; Tob 12:15 BA; Sir 32:1; Jos., Bell. 7, 47; JosAs 20:2 ἐκ τῶν παρθένων μία Just., D. 126, 4) Mt 10:29; 18:12; 22:35; 27:48; Mk 9:17 al.; εἷς τις J 11:49; δύο Mk 16:12; Lk 24:13; J 1:35; 21:2. πέντε Mt 25:2. πολλοί (1 Macc 5:26; 9:69) J 6:60, 66; 7:31; 11:19, 45. οἱ πλείονες 1 Cor 15:6. οὐδείς (Epict. 1, 29, 37; 1 Macc 5:54; 4 Macc 14:4; Ar. 13, 6; Just., D. 16, 2) J 7:19; 16:5. χιλιάδες ἐκ πάσης φυλῆς Rv 7:4.
    β. after the indef. pron. (Plut., Galba 1065 [27, 2]; Herodian 5, 3, 9; 3 Macc 2:30; Jos., Vi. 279) Lk 11:15; J 6:64; 7:25, 44, 48; 9:16; 11:37, 46 al. Also after the interrog. pron. Mt 6:27; 21:31; Lk 11:5; 12:25; 14:28 al.
    γ. the partitive w. ἐκ as subj. (2 Km 11:17) εἶπαν ἐκ τ. μαθητῶν αὐτοῦ J 16:17.—Rv 11:9. As obj., pl. Mt 23:34; Lk 11:49; 21:16; 2J 4 (cp. Sir 33:12; Jdth 7:18; 10:17 al.).
    δ. used w. εἶναι belong to someone or someth. (Jos., Ant. 12, 399) καὶ σὺ ἐξ αὐτῶν εἶ you also belong to them Mt 26:73; cp. Mk 14:69f; Lk 22:58; J 7:50; 10:26; Ac 21:8; cp. 2 Cl 18:1. οὐκ εἰμὶ ἐκ τ. σώματος I do not belong to the body 1 Cor 12:15f; cp. 2 Cl 14:1.
    ε. after verbs of supplying, receiving, consuming: ἐσθίειν ἔκ τινος (Tob 1:10; Sir 11:19; Jdth 12:2; JosAs 16:8) 1 Cor 9:7; 11:28; J 6:26, 50f; Rv 2:7. πίνειν Mt 26:29; Mk 14:25; J 4:13f; Rv 14:10; χορτάζειν ἔκ τινος gorge w. someth. 19:21 (s. ζ below); μετέχειν 1 Cor 10:17; λαμβάνειν (1 Esdr 6:31; Wsd 15:8) J 1:16; Rv 18:4; Hs 9, 24, 4. τὸ βρέφος … ἔλαβε μασθὸν ἐκ τῆς μητρὸς αὐτοῦ the child took its mother’s breast GJs 19:2; διδόναι (Tob 4:16; Ezk 16:17) Mt 25:8; 1J 4:13. διαδιδόναι (Tob 4:16 A) J 6:11.
    ζ. after verbs of filling: ἐπληρώθη ἐκ τῆς ὀσμῆς was filled w. the fragrance J 12:3 cp. Rv 8:5. χορτασθῆναι ἔκ τινος to be satisfied to the full w. someth. Lk 15:16. γέμειν ἐξ ἁρπαγῆς be full of greed Mt 23:25.
    ⓑ in periphrasis for the gen. of price or value for (Palaeph. 45; PFay 111, 16 [95/96 A.D.]; 119, 5 [c. 100 A.D.]; 131, 5; PLond II, 277, 9 p. 217 [23 A.D.]; BGU III, 916, 19 [I A.D.]; PAmh II, 133, 19 [II A.D.]; Jos., Ant. 14, 34; B-D-F §179) ἀγοράζειν τι ἔκ τινος Mt 27:7 (POxy 745, 2 [c. 1 A.D.] τ. οἶνον ἠγόρασας ἐκ δραχμῶν ἕξ; EpJer 24); cp. Ac 1:18; Mt 20:2.
    ⑤ marker denoting temporal sequence, from
    ⓐ of the time when someth. begins from, from … on, for, etc. ἐκ κοιλίας μητρός from birth (Ps 21:11; 70:6; Is 49:1) Mt 19:12 al.; also ἐκ γενετῆς J 9:1 (since Il. 24, 535; Od. 18, 6; s. also γενετή). ἐκ νεότητος (since Il. 14, 86; Ps 70:5; Sir 7:23; Wsd 8:2; 1 Macc 2:66; JosAs 17:4) Mk 10:20; Lk 18:21. ἐξ ἱκανῶν χρόνων for a long time 23:8. ἐκ πολλῶν χρόνων a long time before 1 Cl 42:5 (cp. Epict. 2, 16, 17 ἐκ πολλοῦ χρόνου. Cp. ἐκ πολλοῦ Thu. 1, 68, 3; 2, 88, 2; ἐξ ὀλίγων ἡμερῶν Lysias, Epitaph. 1). ἐκ γενεῶν ἀρχαίων Ac 15:21 (cp. X., Hell. 6, 1, 4 ἐκ πάντων προγόνων). ἐκ τ. αἰῶνος since the world began J 9:32 (cp. ἐξ αἰῶνος Sext. Emp., Adv. Math. 9, 76; Diod S 4, 83, 3; Aelian, VH 6, 13; 12, 64; OGI 669, 61; Sir 1:4; 1 Esdr 2:17, 21; Jos., Bell. 5, 442). ἐξ ἐτῶν ὀκτώ for eight years Ac 9:33; cp. 24:10. ἐξ ἀρχῆς (PTebt 40, 20 [117 B.C.]; Sir 15:14; 39:32; Jos., C. Ap. 1, 225; Ath. 8, 1) J 6:64. ἐκ παιδιόθεν fr. childhood Mk 9:21 (s. παιδιόθεν. Just., A I, 15, 6 ἐκ παίδων. On the use of ἐκ w. an adv. cp. ἐκ τότε POxy 486 [II A.D.]; ἐκ πρωίθεν 1 Macc 10:80).
    ⓑ of temporal sequence
    α. ἡμέραν ἐξ ἡμέρας day after day 2 Pt 2:8; 2 Cl 11:2 (cp. Ps.-Eur., Rhes. 445; Henioch. Com. 5:13 K.; Theocr. 18, 35; Gen 39:10; Num 30:15; Sir 5:7; Esth 3:7; En 98:8; 103:10).
    β. ἐκ δευτέρου for the second time, again, s. δεύτερος 2. ἐκ τρίτου Mt 26:44 (ParJer 7:8; cp. PHolm 1, 32 ἐκ τετάρτου).
    ⑥ various uses and units
    ⓐ blending of constructions, cp. Rob. 599f: ἐκ for ἐν (Hdt., Thu. et al., s. Kühner-G. I 546f; LXX, e.g. Sus 26 Theod.; 1 Macc 11:41; 13:21; Jdth 15:5) ὁ πατὴρ ὁ ἐξ οὐρανοῦ δώσει Lk 11:13. μὴ καταβάτω ἆραι τὰ ἐκ τῆς οἰκίας αὐτοῦ Mt 24:17. τὴν ἐκ Λαοδικείας (ἐπιστολὴν) ἵνα καὶ ὑμεῖς ἀναγνῶτε Col 4:16.
    ⓑ like the OT use of מִן: ἔκρινεν ὁ θεὸς τὸ κρίμα ὑμῶν ἐξ αὐτῆς God has pronounced judgment for you against her Rv 18:20 (cp. Ps 118:84; Is 1:24; En 100:4; 104:3). ἐξεδίκησεν τὸ αἷμα τ. δούλων αὐτοῦ ἐκ χειρὸς αὐτῆς 19:2, cp. 6:10 (both 4 Km 9:7).
    ⓒ adv. expressions (Just., A I, 2, 1 ἐκ παντὸς τρόπου ‘in every way’): ἐξ ἀνάγκης (ἀνάγκη 1). ἐκ συμφώνου by mutual consent (BGU 446, 13=Mitt-Wilck. II/2, 257, 13; CPR I, 11, 14 al. in pap; cp. Dssm., NB 82f [BS 225]) 1 Cor 7:5. ἐκ λύπης reluctantly 2 Cor 9:7. ἐκ περισσοῦ extremely (Dio Chrys. 14 [31], 64; Lucian, Pro Merc. Cond. 13; Da 3:22 Theod.; Galen, CMG V/10/2/2 p. 284, 17 [-ττ]) Mk 6:51; 1 Th 5:13 v.l.; ἐκ μέτρου by measure = sparingly J 3:34. ἐκ μέρους (Galen, CMG V/10/2/2 p. 83, 24) part by part = as far as the parts are concerned, individually 1 Cor 12:27 (distributive; cp. PHolm 1, 7 ἐκ δραχμῶν Ϛ´=6 dr. each); mostly in contrast to ‘complete’, only in part 13:9 (BGU 538, 35; 574, 10; 887, 6; 17 al. in pap; EpArist 102). ἐξ ὀνόματος individually, personally, by name IEph 20:2; IPol 4:2; 8:2.
    ⓓ ἐκ … εἰς w. the same word repeated gives it special emphasis (Plut., Galba 1058 [14, 2] ἐκ προδοσίας εἰς προδοσίαν; Ps 83:8) ἐκ πίστεως εἰς πίστιν Ro 1:17.—2 Cor 2:16 (twice).—The result and goal are thus indicated Ro 11:36; 1 Cor 8:6; Col 1:16. AFridrichsen, ConNeot 12, ’48, 54.—DELG s.v. ἐξ. M-M.

    Ελληνικά-Αγγλικά παλαιοχριστιανική Λογοτεχνία > ἐκ

  • 9 ὁδός

    ὁδός (-οῦ, -ῷ, -όν; -οί, -ῶν, -οῖς, -ούς.)
    1 way
    a lit.

    ἔτειλαν Διὸς ὁδὸν παρὰ Κρόνου τύρσιν O. 2.70

    δάμασε καὶ κείνους Ἡρακλέης ἐφ' ὁδῷ O. 10.30

    ἄλλ' ἄλλοτε πατέων ὁδοῖς σκολιαῖς P. 2.85

    εὐθύτομόν τε κατέθηκεν Ἀπολλωνίαις ἀλεξιμβρότοις πεδιάδα πομπαῖς ἔμμεν ἱππόκροτον σκυρωτὰν ὁδόν in Cyrene P. 5.93

    ναυσὶ δ' οὔτε πεζὸς ἰών κεν εὕροις ἐς Ὑπερβορέων ἀγῶνα θαυμαστὰν ὁδόν P. 10.30

    Θέμιν Μοῖραι ποτὶ κλίμακα σεμνὰν ἆγον Οὐλύμπου λιπαρὰν καθ' ὁδόν fr. 30. 4. δολιχὰ δ' ὁδὸς ἀθανάτω[ν Δ.. 1. τὶν γὰρ εὔφρων ἕψεται πρώτα θυγάτηρ ὁδού δάφνας εὐπετάλου σχεδὸν βαίνοισα πεδίλοις ( on the path of the daphnephoric procession, cf. Schwyz., 2. 112: others connect ὁδοῦ with δάφνας) Παρθ. 2. 68.
    b met., path of song, glory, simm.

    ἐπίκουρον εὑρὼν ὁδὸν λόγων O. 1.110

    κεῖναι γὰρ ἐξ ἀλλᾶν ὁδὸν ἁγεμονεῦσαι ταύταν ἐπίστανται O. 6.25

    τιμῶντες δ' ἀρετὰς ἐς φανερὰν ὁδὸν ἔρχονται O. 6.73

    ἐπὶ μὰν βαίνει τι καὶ λάθας ἀτέκμαρτα νέφος, καὶ παρέλκει πραγμάτων ὀρθὰν ὁδὸν ἔξω φρενῶν O. 7.46

    ὕβριος ἐχθρὰν ὁδὸν εὐθυπορεῖ O. 7.90

    πολλαὶ δ' ὁδοὶ σὺν θεοῖς εὐπραγίας O. 8.13

    ἐντὶ γὰρ ἄλλαι ὁδῶν ὁδοὶ περαίτεραι O. 9.105

    εἰ δὲ νόῳ τις ἔχει θνατῶν ἀλαθείας ὁδόν P. 3.103

    ὠκεῖα δ' ἐπειγομένων ἤδη θεῶν πρᾶξις ὁδοί τε βραχεῖαι P. 9.68

    χρὴ δ' ἐν εὐθείαις ὁδοῖς στείχοντα μάρνασθαι φυᾷ N. 1.25

    πατρίαν εἴπερ καθ' ὁδόν νιν εὐθυπομπὸς αἰὼν ταῖς μεγάλαις δέδωκε κόσμον Ἀθάναις N. 2.7

    καὶ ταῦτα μὲν παλαιότεροι ὁδὸν ἀμαξιτὸν εὗρον N. 6.54

    θρασύ μοι τόδ' εἰπεῖν, φαενναῖς ἀρεταῖς ὁδὸν κυρίαν λόγων οἴκοθεν N. 7.51

    ἐς ἑπταπύλους Θήβας ἄγαγον στρατὸν ἀνδρῶν αἰσιᾶν οὐ κατ' ὀρνίχων

    ὁδόν N. 9.19

    ]

    α κατὰ πᾶσαν ὁδὸν[ Pae. 4.6

    ὅστις ἄνευθ' Ἑλικωνιάδων βαθεῖαν ἐρευνᾷ σοφίας ὁδόν Πα. 7B. 20.

    ἔθηκας ἀμάχανον ἰσχύν τ' ἀνδράσι καὶ σοφίας ὁδόν Pae. 9.4

    ἀλλὰ δίκας δοὺς π[ις]τὰς ἐφίλη[ς.]ν. (Puech: διδούς G-H.) Παρθ. 2.. γυναικείῳ θράσει ψυχρὰν φορεῖται πᾶσαν ὁδὸν θεραπεύων ( ὁδὸν is internal acc. with φορεῖται and dir. acc. of θεραπεύων) fr. 123. 9. ν]υκτὶ βίας ὁδὸν[ of the entry of Herakles into the palace of Diomedes) fr. 169. 19. ἔσθ' ὅτε πιστόταται σιγᾶς ὁδοί (Bergk: - οτάταις ὁδοῖς codd.: - οτάτα ὁδός Sylburg) fr. 180. 2.
    c
    II journey “ νυκτὶ κοινάσαντες ὁδόν” (cf. fr. 169. 19) P. 4.115

    ἀπ' Ἄργεος ἤλυθον δευτέραν ὁδὸν Ἐπίγονοι P. 8.42

    Lexicon to Pindar > ὁδός

  • 10 παραχωρέω

    παραχωρ-έω, [tense] fut.
    A

    - ήσομαι D.23.105

    , later

    - ήσω LXX 2 Ma.8.11

     :— go aside: rarely in lit. sense, to be displaced, Hp.Loc.Hom.47 : mostly, make way, give place, abs., Ar.Ra. 767, Ec. 633, And.1.26, Pl.Smp. 213b, D.17.1, etc.; τινι for one, X.HG5.4.28, Arr.Epict.4.1.107, etc.
    b give way, yield, submit, τινι to one, Pl.Prt. 336b ; τινί τινος in respect of.., ib.c. c. acc. cogn., εἴ τις ταῦτα παραχωρήσειε should concede this, Arist. de An. 410b25 : c. acc. et dat.,

    π. τῷ νομοθετοῦντι τοιάδε Pl.Lg. 959e

    .
    2 π. τινός retire from..,

    ὑμᾶς ἀξιῶ.. μὴ παραχωρεῖν τῆς τάξεως D.3.36

     ; ἐκ τῆς πόλεως v.l. in D.H.6.50.
    3 step aside out of the way for another, as a mark of respect,

    ὁδοῦ π. τὸν νεώτερον πρεσβυτέρῳ X.Mem.2.3.16

     : in full, c. dat. pers. et gen. rei vel loci,

    ὁ ποταμὸς ἡμῖν παρακεχώρηκε τῆς ὁδοῦ Id.Cyr.7.5.20

     ;

    π. σοι τοῦ βήματος Aeschin.3.165

     ; τοῖς ἐχθροῖς τῆς ἡμετέρας π. Isoc.6.13 ; Φιλίππῳ.. Ἀμφιπόλεως παρακεχωρήκαμεν we have given up Amphipolis to him, D.5.25 ;

    τῆς ἐλευθερίας π. Φιλίππῳ Id.18.68

     ;

    π. τινὶ τῶν αὑτοῦ Id.37.50

     ;

    οὐ γὰρ ἐπ' εὐνοία γ' ἐμοὶ παρεχώρεις ἐλπίδων Id.18.273

     ; τῇ πόλει παραχωρῶ τῆς τιμωρίας I leave the task of punishment to the state, Id.21.28 ; π. τισὶ τῆς πολιτείας, τῆς ἀρχῆς, etc., Aeschin.3.5, Plb.4.5.1, etc.
    4 concede,

    π. τινί τι LXX 2 Ma.2.28

     ;

    τὰ ὡμολογημένα Arr.Epict.1.7.15

     ; π. τινὶ θέσθαι τι allow, permit, Pl. Plt. 260e ; εἰ δὲ ἐπελάθετο, νῦν παρασχέσθω· ἐγὼ παραχωρῶ (sc. αὐτῷ παρασχέσθαι) Id.Ap. 34a ; deliver, hand over, σώματα ταλάντου π. LXX 2 Ma.8.11 :—[voice] Pass., to be permitted or conceded, Corn.Rh.p.366 H., Plu. 2.787d.
    b in Law, give up, surrender a holding, claim. or right, PTeb.5.82(ii B.C.), PGrenf.2.33.3 (ii/i B.C.), etc.;

    δάνειον PSI1.64.15

     (i B. C.) : c. dat., Arch.Pap.5.390(i A. D.) :—[voice] Pass., PTeb.30.28 (ii B.C.) ; also παρακεχωρημένος τὸν Μενάνδρου κλῆρον having had his holding ceded to me, ib.31.16 (ii B.C.) ;

    ἀλλότρια δάνεια -χωρούμενοι OGI669.15

     (Egypt, i A.D.).
    5 ἐνταῦθα π. comes to this, results in this, Plu.2.365c.
    6 flow, of saliva, Orib.Syn.8.9 (v.l. προχ-).

    Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > παραχωρέω

  • 11 προλαμβάνω

    προλαμβάνω, [tense] fut.
    A

    - λήψομαι Isoc.6.16

    : [tense] aor. προὔλαβον:—[voice] Pass., v. infr.1.5:— take or receive before,

    τὴν πόλιν Lys.26.9

     codd.;

    τὰ χωρία καὶ λιμένας D.2.9

    ; ἀργύριον π. receive money in advance, Id.50.14, 35;

    τὰ ἐφόδια Aeschin.1.172

    ;

    τρία τάλαντα παρά τινος Id.2.166

    ;

    ἅπαντα ἡμῶν τὰ χωρία D.3.16

    , etc.; also

    π. χάριν E. Ion 914

     (lyr.); μισθὸν τῆς ἀγγελίας for the message, Luc.Merc.Cond.37;

    γάλα μετὰ μέλιτος IG42(1).126.15

     (Epid., ii A.D.);

    π. τὴν ἡλικίαν Aeschin.1.162

    ; π. τὴν αὔξησιν begin their growth before, Thphr.HP8.1.4:—[voice] Pass., to be contained in advance,

    ἐν τῷ ὄντι ἄρα ζωὴ προείληπται καὶ ὁ νοῦς Procl. Inst. 103

    .
    2 take or seize beforehand, Aeschin. 3.142;

    τὴν ἀρχήν A.D.Synt.40.24

    ;

    ὅσα τῆς πόλεως π. D.18.26

    ; τοῦτο π., ὅπως σώσομεν provide that.., Id.3.2: c. part., προλαβὼν κατεγνωκότας ὑμᾶς having first procured your vote of condemnation, Id.24.77:—[voice] Pass.,

    σῶμα προειλημμένον ὑπὸ νόσου Corp.Herm.12.3

    .
    b get or take as a start, προειλήφασι πολὺν χρόνον have had a long start, PCair.Zen.60.5 (iii B.C.);

    π. τῆς νυκτὸς ὁπόσον ἂν δυναίμην Luc.Gall.1

    .
    3 take in preference,

    τι πρό τινος S.OC 1141

    .
    4 take away or off before,

    ἐκ γὰρ οἴκων προὔλαβον μόγις πόδα, μὴ θανεῖν E. Ion 1253

    .
    5 assume in advance,

    τὴν ὁλότητα προλαβὼν ἐγέννησεν ἀπ' αὐτῆς τὴν παντότητα Dam.Pr. 253

    ; προειλήφθω.. δισχιλίων σταδίων τὸ βάθος [εἶναι] Plb.34.6.7.
    II to be beforehand with, anticipate,
    1 c. acc. pers., get the start of,

    τὰς κύνας X.Cyn.5.19

    , v. infr. 3;

    π. τῷ λόγῳ τινάς D.Prooem. 29

    ; βραχὺν χρόνον π. ἡμᾶς, i.e. in dying, Plu.2.117e;

    π. τῇ ῥιζώσει τοὺς χειμῶνας Thphr. HP8.1.3

    , cf. CP3.24.3: c. gen. pers.,

    προλαβών μου ὥστε πρότερος λέγειν D.45.6

    ; ἵνα μὴ -λημφθῶμεν (i.e. by death) Diog.Oen.2.
    2 c. acc. rei, π. γόους, μαντεύματα, E.Hel. 339 (lyr.), Ion 407;

    τὸν καιρόν Plb.9.14.12

    , cf. Plu.Cam.34, etc.;

    τὸν ὄρθρον Luc.Am.15

    ; of mental anticipation,

    π. ὡς οὕτως ἔχον πρὶν γινόμενον οὕτως ἰδεῖν Arist. GA 765a28

    ;

    τὰ συμβησόμενα ταῖς ἐννοίαις Plb.3.112.7

    , cf. 3.1.7;

    τὰ πολλὰ εἰκασίᾳ Luc.Am.8

    ;

    π. ὅτι.. Plu.2.102e

    , etc.
    3 c. gen. spatii, π. τῆς ὁδοῦ get a start on the way, Hdt.3.105;

    πολὺ τῆς ὁδοῦ π. Polyaen.7.29.2

     (but just above, π. ὡς πλείστην ὁδὸν τοὺς διώξοντας)

    ; π. ῥᾳδίως τῆς φυγῆς Th.4.33

    ; π. τῆς διώξεως get a start of the pursuers, D.S.16.94: metaph., μύθου προλαβοῦσα speaking first, Philicus in Stud.Ital.9.44, cf. 46.
    b generally, π. τῶν κηρύκων anticipate them, Arist.Rh. 1408b24; τοῦ χρόνου π. precede in point of time, Id.Metaph. 1050b5.
    4 c. dat. modi, π. τῷ δρόμῳ get a start in running, X.Cyn.7.7;

    τῇ διανοίᾳ Arist.Fr. 660

    ;

    τῇ φυγῇ Plu.Alex.20

    , Cic.47.
    5 c. inf.,

    προέλαβε μυρίσαι Ev.Marc. 14.8

    .
    6 detect,

    ἐν παραπτώματι Ep.Gal.6.1

     ([voice] Pass.).
    8 abs., προὔλαβε πολλῷ was far ahead, Th.7.80, cf. X.Cyn. 6.19, D.4.31, Plb.31.15.8; gain an advantage, D.37.15.
    b anticipate the event, prejudge,

    ἐπειδὰν ἅπαντ' ἀκούσητε κρίνατε, μὴ πρότερον προλαμβάνετε Id.4.14

    ;

    οἱ νόμοι προλαβόντες ἐπιμέλονται ὅπως..

     by anticipation,

    X.Cyr.1.2.3

    ; come before the time, opp. ὑστερίζειν, Gal. 7.353; of corn-buyers, buy earlier, SIG976.49 (Samos, ii B.C.):— [voice] Med.,

    προλαμβάνου Men.701

    :—[voice] Pass., τὸ προειλημμένον that which is prejudged, Hermog.Stat.1.
    c precede, go before, ὁ προλαβὼν βίος his previous life, Arg.2 D.22.3;

    τὰ προλαβόντα

     what precedes,

    Procop. Vand.2.16

    ; ἡ προλαβοῦσα τράπεζα the preceding meal, Lib.Or.57.24; also τῶν προλαβόντων τἢν μνήμην the memory of the past, Procop. Gaz.Pan.p.495 B.
    III repeat from the origin, Isoc.6.16;

    μικρὸν π. Id.16.24

    .
    IV Philos., form a preconception (cf. πρόληψις), prejudge,

    οἷα προειλήφαμεν Phld.D.3.13

    , cf. Sign.22:—[voice] Med., Id.D.1.13:— [voice] Pass., Id.Oec.p.57 J.

    Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > προλαμβάνω

  • 12 φροῦδος

    φροῦδος, η, ον, also ος, ον S.El. 807, E.IT 154 (lyr.), Plu.2.263a: ([var] contr. from πρὸ ὁδοῦ, as φροίμιον from προοίμιον, φρουρός from Προορός): —
    A gone away, clean gone (as Hom. says in full, οἱ δ' ᾤχοντο ἰδὲ πρὸ ὁδοῦ ἐγένοντο, Il.4.382):
    1 of persons, gone, fled, departed,

    φ. ἐστι S.Ant.15

    , etc.; φ. ἐξ οἴκων, δόμων ἄπο, E.Alc.94 (lyr.), Andr.73;

    σκηνὰς ἐς ἱεράς Id. Ion 804

    ;

    βεβᾶσι φ. Id.IT 1289

    ;

    οἴχεται φ. Ar.Ach. 210

     (lyr.); c. part., φροῦδοί [εἰσι] διώκοντές σε they are gone in pursuit, S.Ph. 561;

    φ. ἀναρπασθείς Id.El. 848

     (lyr.);

    φ. ἐξῳκισμένοι Ar. Pax 197

    ;

    φ. ἦ πλέων Antipho 5.29

    ; also of the dead,

    φ. αὐτὸς εἶ θανών S.El. 1152

    ;

    Ἀντίλοχος αὐτῷ φ. Id.Ph. 425

    , cf. E.Tr.41, al.;

    φ. ἐς Ἅιδην Id.Med. 1110

     (anap., folld. by θάνατος wh. is corrupt).
    b undone, ruined, ib. 722, Heracl. 703 (anap.), Or. 390.
    2 of things, gone, vanished,

    φροῦδα τἀπειλήματα S.OC 660

    ;

    οὑμοὶ λόγοι πρὸς αἰθέρα φ. E.Hec. 335

    ;

    φ. σοι θυσίαι Id.Tr. 1071

     (lyr.);

    ἐλπίδες Id. Ion 866

     (anap.);

    τὰ δ' ἐν δόμοις δαπάναισι φ. Id.HF 592

    ; φρούδη μὲν αὐδή, φροῦδα δ' ἄρθρα they are gone, i.e. refuse their office, Id.Andr. 1078, cf. Ar.Nu. 718 (anap.).—Rarely found in any case but nom. sg. and pl.: gen. sg. once in S., Aj. 264.—Trag. word, once in Antipho l.c.; freq. in later Prose, as Luc.Merc.Cond.24, Aristid. 1.161J.: acc. is found in Plu.Pyrrh.31, 2.405f.

    Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > φροῦδος

  • 13 ὅρος

    ὅρος, Corc. [full] ὄρϝος IG9(1).698.1 (written
    A

    ὄρβος 700.1

    ); Cret. and Arg. [full] ὦρος SIG685.59, Mnemos.42.332 ; Heracl. [full] ὄρος Tab.Heracl.1.53, al., cf. ἄντορος; [dialect] Ion. [full] οὖρος GDI5518 and 5493b25, Democr.4, Hdt. (v. infr.) (also Theraean IG12(3).436); Megarian [full] ὄρρος (?) Berl.Sitzb.1888.885, cf. ὁμορέω: ὁ:—boundary, landmark,

    ἀμφ' οὔροισι δύ' ἀνέρε δηριάασθον Il.12.421

     ;

    λίθον.., τόν ῥ' ἄνδρες πρότεροι θέσαν ἔμμεναι οὖρον ἀρούρης 21.405

     ;

    ἐγὼ δὲ τούτων ὥσπερ ἐν μεταιχμίῳ ὅ. κατέστην Sol.

     ap. Arist.Ath.12.5 : the regions separated by the boundary are usu. in gen.,

    οὖρος τῆς Μηδικῆς ἀρχῆς καὶ τῆς Λυδικῆς Hdt.1.72

    , etc.: in dat.,

    οὐδεὶς ὅρος ἐκ θεῶν χρηστοῖς οὐδὲ κακοῖς E.HF 669

     (lyr.): with a single gen.,

    ῥεῖθρον ἠπείροιν ὅρον A.Pr. 790

     ; γάμου ὅ. the time within which one may marry, Pl.Lg. 785b ; οἱ ὅ. τῶν διαστημάτων the notes which limit the intervals in the musical scale, Id.Phlb. 17d, cf. Aristox. Harm.pp.49,56 M. ;

    ὅροι τρεῖς ἁρμονίας.., νεάτης τε καὶ ὑπάτης καὶ μέσης Pl.R. 443d

     ; ἐς ἑβδομήκοντα ἔτεα οὖρον τῆς ζόης ἀνθρώπῳ προτίθημι I set the limit of human life at seventy years, Hdt.1.32, cf. 74, 216;

    ζωᾶς ὅρον ἡμετέρας B.5.144

    : abs., εἰς τὸν τόπον.., ἐν οἷς ἂν.. ὅρους θῶνται τῶν ὠνίων wherever (they) appoint fixed places for trading, Pl.Lg. 849e; decision of a magistrate,

    ὅρον δώσω PThead.15.20

     (iii A.D.); so

    ὅρον προσγράψαι D.23.40

     ;

    ὅρους τοῖς βαρβάροις πήξαντες Lycurg.73

     ;

    εἷς ὅρος παγήσεται Th.4.92

     ;

    τὸν ὅρον ὑπερβάντες Pl.R. 373d

    , etc.: also in pl., bounds, boundaries,

    ἐν οὔροισι χώρης Hdt.4.52

    , cf. 125;

    τοὺς Αἰγυπτίων οὔρους Id.2.17

    ;

    ὑπὸ Κυλλάνας ὅροις Pi.O.6.77

     ;

    γῆς ἐπ' ἐσχάτοις ὅροις A.Pr. 666

    ;

    τὸ ἀκόντιον ἔξω τῶν ὅ. τῆς αὑτοῦ πορείας.. ἐξενεχθὲν ἔτρωσεν αὐτόν Antipho 3.2.4

     ;

    ἐντὸς ὅρων Ἡρακλείων Pl.Ti. 25c

    .
    2 metaph.,

    ὅροι θεσπεσίας ὁδοῦ A.Ag. 1154

     (lyr.); θῆλυς ὅ. the boundary of a woman's mind, v. ἐπινέμω 11.3.
    II memorial stone or pillar, Hdt.1.93 : esp.
    b pillar (whether inscribed or not, cf. Harp.) set up on mortgaged property, to serve as a bond or register of the debt, Sol.36 ;

    ὅπως.. ὅροι τεθεῖεν Is.6.36

     : with gen. of the amount, τίθησιν ὅρους ἐπὶ μὲν τὴν οἰκίαν δισχιλίων (sc. δραχμῶν),

    ἐπὶ δὲ τὸ χωρίον ταλάντου D.31.1

    , cf. 25.69 ;

    δανείζειν τοὺς ἱερέας.. ἐπὶ χωρίῳ.. καὶ ὅρον ἐφιστάναι IG22.1183.29

    , cf. D. 41.6, Thphr.Char.10.9 : specimens are IG12(7).412 ([place name] Amorgos), 22.2642,al.
    c boundary-stone marking the limits of temple-lands, ὅ. τοῦ ἱεροῦ ib.12.858, cf. 860,22.2597, al.; ὅρος· μὴ τοιχοδομεῖν ἐντὸς τῶν ὅρων ἰδιώτην ib.7.422 (Orop.), cf. 1785 (Thesp.), etc. ; ὅ. κρήνης, λεσχέων δημοσίων, ὁδοῦ, etc., ib.12.874,888,877, etc. ; similarly, ὅ. σήματος ib.903, al., 22.2568, al.; ὅ. μνημάτων ib.12.906; ὅ. μνήματος ib.22.2527, al.; ὅ. θήκης ib.2586, al.
    III standard, measure, ἢν δ' ἄγαν δοκῶ χρονίζειν.. Answ. τοῦδ' ὅ. τίς ἐστί μοι; E.IT 1219 ;

    ὅροι τῶν ἀγαθῶν καὶ κανόνες D.18.296

     ; rule, canon,

    εἷς ὅρος, μία βροτοῖσίν ἐστιν εὐτυχίας ὁδός B.Fr.7

     ;

    ὅρον πολιτείας ὁλιγαρχικῆς ταξάμενοι πλῆθος χρημάτων Pl.R. 551a

     ;

    ἀριστοκρατίας ὅρος ἀρετή, ὀλιγαρχίας πλοῦτος Arist.Pol. 1294a10

     ;

    ὁμολογίᾳ θέμενοι ὅρον, εἰς τοῦτο ἀποβλέποντες καὶ ἀναφέροντες τὴν σκέψιν ποιώμεθα Pl.Phdr. 237d

    : hence, end, aim,

    ἕν' ὅ. θέμενος παντὶ τρόπῳ μ' ἀνελεῖν D.21.105

    .
    IV in Logic, term of a proposition (whether subject or predicate), Arist.APr. 24b16, Cael. 282a1, al. ; ὅ. μέσος the middle term, Id.EN 1142b24, cf. APr. 25b33 sq.: hence,
    b definition,

    ἔστι ὅ. λόγος ὁ τὸ τί ἦν εἶναι σημαίνων Id.Top. 101b39

    , cf. 139a24, al. ; defined as

    ἡ τοῦ ἰδίου ἀπόδοσις Chrysipp.Stoic.2.75

     : in pl., title of pseudo-Platonic work.
    c premiss of a syllogism, ὅ. κατηγορικοί, στερητικοί, Arist.APr. 29a21, cf. 31b33, al.
    2 Math., term of a ratio or proportion, Archyt.2, Arist.EN 1131b5 sqq., Euc.5Def.8, Nicom.Ar.1.8.
    3 pl., terms, conditions,

    συνθέσθαι πρός τινα ἐπὶ ὅροις, ὥστε.. CPR19.8

     (iv A.D.).
    4 Astrol., οἱ τρεῖς ὅ. the three terms, used in various calculations, Vett. Val.304.1, al. (Spir. lenis in some dialects which have not lost spir. asper is inferred from absence of a sign for h in Corc. ὄρϝος, Arg.ὦρος, Heracl. ὄρος, cf. ἄντορος.)

    Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ὅρος

  • 14 παραγίνομαι

    παραγίνομαι impf. 3 pl. παρεγίνοντο; 2 aor. παρεγενόμην and παρεγενήθην LXX; pf. παραγέγονα LXX; plpf. 3 sg. παραγεγόνει; inf. παραγεγενῆσθαι (Just) (Hom.+).
    ① to be in movement so as to be present at a particular place, draw near, come, arrive, be present (Aristoph., Hdt. et al.; Vi. Aesopi G 7 Isis; ins, pap, LXX)
    ⓐ of pers. foll. by εἰς and acc. of place (Hdt.; SIG 474, 13f παραγεγονὼς δὲ [καὶ εἰς τὴν πό]λιν; POxy 743, 23 [2 B.C.]; PRyl 232, 3; Ex 16:35; Josh 24:11; Philo, Mos. 1, 86) Mt 2:1; J 8:2; Ac 9:26; 13:14 (w. ἀπὸ τ. Πέργης; cp. Jos., Ant. 18, 110); 15:4; AcPl Ant 13, 1 (=Aa I 236, 6); AcPl Cor 1:2. Also ἐν w. dat. of place (POxy 1185, 26; BGU 286, 6; Just., D. 51, 2) Ac 9:26 v.l.; ITr 1:1. Foll. by ἐπί τινα come against someone, mostly w. hostile purpose (Thu. 2, 95, 3; 2 Macc 4:34; 8:16; 11:2; 12:6; 15:24.—ἐπί 12b) Lk 22:52. Foll. by πρός τινα (Lucian, Philops. 6; PCairZen 214, 5 [254 B.C.] πρὸς ἡμᾶς; PSI 341, 4; PEleph 9, 4; Ex 2:18; Judg 8:15; Jos., Ant. 6, 131) Lk 7:4, 20; 8:19; 22:52 v.l.; Ac 20:18. φίλος παρεγένετο ἐξ ὁδοῦ πρός με Lk 11:6 (παραγίνεσθαι ἐκ as SIG 663, 4; PMagd 1, 10 [III B.C.]; Gen 35:9; 1 Macc 5:14; Jos., Vi. 248 ἐκ τῆς ὁδοῦ παρεγενόμην). παραγίνεται ὁ Ἰησοῦς ἀπὸ τῆς Γαλιλαίας ἐπὶ τὸν Ἰορδάνην πρὸς τὸν Ἰωάννην Mt 3:13 (π. ἐπί w. acc. of place as SIG 633, 85 al.; Sb 3925, 4; Jdth 6:11; 14:13; Bel 15). ἐνθάδε AcPlCor 1:16. Abs. Mk 14:43; Lk 14:21; 19:16; J 3:23; Ac 5:21f, 25; 9:39; 10:33; 11:23; 14:27; 17:10; 18:27; 21:18; 23:16, 35; 24:17, 24; 25:7; 28:21; 1 Cor 16:3; 1 Cl 12:6; IRo 6:2; Hs 9, 5, 7; AcPlCor 1:7.
    ⓑ of things taught: ἐντολὰς … τὰς … ἀπʼ αὐτῆς παραγινομένας τῆς ἀληθείας instructions which proceed directly from the truth Papias (2:3). Somet. the coming has rather the sense
    ② make a public appearance, appear of J. the Baptist Mt 3:1. Of Jesus, w. inf. of purpose foll. (cp. 1 Macc 4:46) Lk 12:51. Χριστὸς παραγενόμενος ἀρχιερεύς Hb 9:11.
    ③ to come to help, stand by, come to the aid of (Trag.; Thu. 3, 54, 4; Pla., Rep. 2, 368b) οὐδείς μοι παρεγένετο 2 Ti 4:16.—DELG s.v. γίγνομαι. M-M.

    Ελληνικά-Αγγλικά παλαιοχριστιανική Λογοτεχνία > παραγίνομαι

  • 15 πλανάω

    πλανάω fut. πλανήσω; 1 aor. ἐπλάνησα. Pass.: 1 aor. ἐπλανήθην; perf. πεπλάνημαι (s. four next entries; Hom., Aeschyl., Hdt.+; gener. notion: without fixed goal or apparent rationale).
    ① to cause to go astray from a specific way, act.
    ⓐ lead astray, cause to wander τινά someone (Aeschyl., Prom. 573; Hdt. 4, 128 et al.) in imagery πλ. τινὰ ἀπὸ τῆς ὁδοῦ cause someone to wander from the right way D 6:1 (for πλ. ἀπὸ τ. ὁδοῦ cp. Dt 11:28; Wsd 5:6).
    ⓑ mislead, deceive τινά someone trans. sense of 1a without imagistic detail (Pla., Prot 356d, Leg. 655d al.; pap, LXX; TestAbr A 20 p. 103, 17 [Stone p. 54, 17] death deceived Abraham; TestLevi 10:2; TestJud 15:5; GrBar 4:8; Just., D. 103, 6; Orig., C. Cels. 5, 5, 29; Hippol., Ref. 6, 20, 2) Mt 24:4f, 11, 24; Mk 13:5f; J 7:12; 1J 2:26; 3:7; Rv 2:20; 12:9; 13:14; 19:20; 20:3, 8, 10; IMg 3:2; IPhld 7:1a. πλ. ἑαυτόν deceive oneself 1J 1:8. Abs. 2 Ti 3:13a.—S. 2cδ below.
    ② to proceed without a sense of proper direction, go astray, be misled, wander about aimlessly, pass. freq. in act. sense
    ⓐ lit. (since Il. 23, 321; Gen 37:15; PsSol 17:17; ParJer 5:9; ApcrEzk P 1 verso 12; Jos., Bell. 7, 160; Iren. 1, 8, 4 [Harv. I 73, 3]) ἐπὶ (v.l. ἐν) ἐρημίαις πλανώμενοι Hb 11:38. Of sheep who have become lost (Ps 118:176) Mt 18:12ab, 13. ὡς πρόβατα πλανώμενα 1 Pt 2:25 v.l.
    ⓑ in imagery of people who strayed fr. the right way (cp. 1a), ὡς πρόβατα πλανώμενοι 1 Pt 2:25. ὡς πρόβατα ἐπλανήθημεν 1 Cl 16:6a (Is 53:6a; cp. also Ps 118:176). καταλείποντες εὐθεῖαν ὁδὸν ἐπλανήθησαν 2 Pt 2:15. ἄνθρωπος … ἐπλανήθη everyone … went astray 1 Cl 16:6b (Is 53:6b). πλανῶνται καὶ ταλαιπωροῦσιν περιπατοῦντες ἐν ταῖς ἀνοδίαις they wander about and are miserable as they go through trackless country Hv 3, 7, 1 (ἐν as Lucian, Calumn. 1 ἐν σκότῳ; Hb 11:38 v.l.).
    ⓒ fig. without the imagistic detail of 2b (cp. 1b)
    α. go astray, be deluded (Cebes 6, 3; 24, 2; Orig., C. Cels. 6, 79, 41) Tit 3:3 (Dio Chrys. 4, 115 πλανῶνται … δεδουλωμέναι ἡδοναῖς); Hb 5:2; 1 Cl 39:7 (Job 5:2); 59:4; 2 Cl 15:1 (of the ψυχή as Pr 13:9a; Wsd 17:1); B 2:9; B 16:1. πλανῶνται τῇ καρδίᾳ their minds are going astray Hb 3:10 (Ps 94:10). τινὲς δὲ τῶν ἀνθρώπων ἐπλανήθησαν … μὴ εἰδότες but some people went astray … because they did not know Ox 1081, 21 (as restored).
    β. wander away ἀπὸ τῆς ἀληθείας (Theoph. Ant. 2, 14 [p. 136, 26]) Js 5:19 (cp. Wsd 5:6).
    γ. be mistaken in one’s judgment, deceive oneself (Isocr., Ep. 6, 10 al.; Jos., Bell. 1, 209, Ant. 10, 19; PFlor 61, 16; 2 Macc 7:18; ApcEsdr 2:28 [p. 26, 22 Tdf.]; Ar. 4, 2 al.; Hippol., Ref. 5, 8, 1; Theoph. Ant. 1, 11 [p. 82, 13]) Mt 22:29; Mk 12:24; Hv 2, 4, 1. πολὺ πλανᾶσθε you are very much mistaken Mk 12:27. μὴ πλανᾶσθε make no mistake (Epict. 4, 6, 23) 1 Cor 6:9; Gal 6:7; Js 1:16. ἐν πᾶσιν πεπλανήμεθα we are wholly mistaken B 15:6 (cp. Hero Alex. III p. 214, 2 ἐν μηδενὶ πλανᾶσθαι).
    δ. be deceived, be misled πλανῶντες καὶ πλανώμενοι deceivers (of others) and (themselves) deceived 2 Ti 3:13 (cp. Herm. Wr. 16, 16 ὁ πλανώμενος κ. πλανῶν).—Let oneself be misled, deceived (s. Gildersleeve, Syntax I§167 on the ‘permissive’ pass.; Bel 7 Theod.; JosAs 13:10; Just., D. 118, 3) Mt 24:24 v.l.; Lk 21:8; J 7:47; Rv 18:23. μὴ πλανᾶσθε 1 Cor 15:33; IEph 16:1; IMg 8:1; IPhld 3:3. μηδεὶς πλανάσθω IEph 5:2; ISm 6:1. τὸ πνεῦμα οὐ πλανᾶται the Spirit is not led into error IPhld 7:1b. ὑπὸ τοῦ ὄφεως πλανᾶται he is deceived by the serpent or he lets himself be misled by the serpent Dg 12:6 (UPZ 70, 28 [152/151 B.C.] πλανώμενοι ὑπὸ τ. θεῶν; Alex. Aphr., Fat. 12 p. 180, 25 Br. ὑπὸ τ. φύσεως).—Schmidt, Syn. I 547–62. DELG s.v. πλανάομαι. M-M. EDNT. TW.

    Ελληνικά-Αγγλικά παλαιοχριστιανική Λογοτεχνία > πλανάω

  • 16 ἀναπαύω

    ἀναπαύω fut. ἀναπαύσω; 1 aor. ἀνέπαυσα, impv. ἀνάπαυσον. Mid.: fut. ἀναπαύσομαι; aor. ἀνεπαυσάμην ParJer; ApcMos 9; pf. mid. and pass. ἀναπέπαυμαι; 1 aor. pass. ἀνεπαύθην, 1 pl. ἀνεπαύθημεν La 5:5; aor. pass. inf. (Schwyzer I 808) ἀναπαῆναι Hs 9, 5, 1f (v.l. ἀναπαυθῆναι); 2 fut. pass. ἀναπαήσομαι Rv 14:13 (-παύσωνται v.l.; s. W-S. §13, 9; B-D-F §78) (s. παύω; Hom. et al., ins, pap, LXX; En 23:2; TestSol, TestAbr; Test12Patr; JosAs 10:8 cod. A [p. 51, 17 Bat.]; Philo).
    ① to cause someone to gain relief from toil, trans. (mid.: ApcEsdr 1:12 p. 25, 5) cause to rest, give (someone) rest, refresh, revive w. acc. (X., Cyr. 7, 1, 4; Appian, Mithrid. 45 §176; Arrian, Anab. 3, 7, 6 τὸν στρατόν; 1 Ch 22:18; Pr 29:17; Sir 3:6; Jos., Ant. 3, 61) κἀγὼ ἀναπαύσω ὑμᾶς and I will give you rest Mt 11:28. ἀνέπαυσεν αὐτήν (Anna) let her (Mary) rest GJs 6:3 (ἀπέπαυσεν pap). ἀ. τὸ πνεῦμα 1 Cor 16:18. τὴν ψυχήν set at rest Hs 9, 5, 4. ἀνάπαυσόν μου τὰ σπλάγχνα refresh, cheer my heart Phlm 20 (s. Nägeli 64f). κατὰ πάντα in every way IEph 2:1; Mg 15; Tr 12:1; Sm 9:2; 10:1; 12:1. Abs. IRo 10:2. ἀναπαύσασα τήν κάλπιν when she had set the pitcher down GJs 11:1.—Pass. (TestAbr A 5 p. 82, 2 [Stone p. 12]) ἀναπέπαυται τὸ πνεῦμα αὐτοῦ his spirit has been set at rest 2 Cor 7:13. τὰ σπλάγχνα ἀναπέπαυται (their) hearts have been refreshed Phlm 7.—μετὰ το ἀναπαῆναι GJs 2:4.
    ② to bring someth. to a conclusion, end, conclude, finish, trans. ἀναπαύσαντος τὴν προσευχήν when (Paul) finished his prayer AcPl Ha 4, 31.
    ③ to take one’s rest, rest mid. (also act. TestAbr B) (Cornutus 32 p. 69, 17; Artem. 1, 8 p. 14, 7; Plotinus, Enn. 6, 9, 9 ἀναπαύεται ψυχή; Julian, Letters 97, 382d; Herm. Wr. V 5 [408, 27 Sc.]; Ex 23:12; Is 14:30; 57:20; Esth 9:17f; TestSol; TestAbr A 5 p. 81, 34 [Stone p. 10]; B 5, p. 109, 18 [Stone p. 66] al.; TestJob; JosAs cod. A [p. 51, 17 Bat.]; Philo; Jos., Vi. 249).
    ⓐ of persons who are drowsy ἀναπαύεσθε Mt 26:45; Mk 14:41 (s. λοιπός 3aα); who have just eaten B 10:11; who are tired Mk 6:31; Hs 9, 5, 1f; GJs 4:4. ἀ. ἐκ τῶν κόπων rest from their labors Rv 14:13 (cp. Pla., Critias 106a ἐκ μακρᾶς ἀναπεπαυμένος ὁδοῦ; Arrian, Anab. 3, 9, 1 ἐκ τῆς ὁδοῦ; Jos., Ant. 3, 91 ἀ. ἀπὸ παντὸς ἔργου). Take life easy Lk 12:19; 16:23 D al.—ἀ. χρόνον μικρόν remain quiet (i.e. wait) for a short time (Da 12:13) Rv 6:11. τὴν μίαν ἡμέραν GJs 15:1.—Of sheep Hs 9, 1, 9.
    ⓑ fig., abs. as goal of gnosticism Ox 654 (=ASyn 187, 20/GTh 2), 8f: [ἀναπα]ήσεται; cp. GHb 187, 17 (cp. Wsd 4:7; TestAbr B 7, p. 111, 20 [Stone p. 70] and 9 p. 114, 2 [Stone p. 76]).
    ④ to settle on an object, mid. w. prep. rest upon in imagery (Is 11:2 ἀναπαύσεται ἐπʼ αὐτὸν πνεῦμα τ. θεοῦ) τὸ τ. θεοῦ πνεῦμα ἐφʼ ὑμᾶς ἀναπαύεται 1 Pt 4:14; cp. Hs 2:5 Joly (s. ἐπαναπαύομαι).—Of God ἅγιος ἐν ἁγίοις ἀναπαυόμενος holy, abiding among the holy 1 Cl 59:3 (Is 57:15). Lit. s. ἀνάπαυσις.—M-M. TW. Sv.

    Ελληνικά-Αγγλικά παλαιοχριστιανική Λογοτεχνία > ἀναπαύω

  • 17 ἐκτρέπω

    ἐκτρέπω 2 aor. pass. ἐξετράπην; 2 fut. ἐκτραπήσομαι (s. τρέπω; Trag., Hdt.+; PRyl 133, 22 [I A.D.]; Sb 9136, 8; Am 5:8; OdeSol 11:9; Just.). In our lit., as it seems, only pass. with intr. sense
    ① turn, turn away (Hdt. et al.) w. that to which one turns indicated by εἰς (Diod S 16, 12, 3; 17, 108, 4 εἰς ὕβρεις; Epict. 1, 6, 42; Philo, Spec. Leg. 2, 23; Jos., Ant. 8, 251 εἰς ἀσεβεῖς ἐξετράπη πράξεις) 1 Ti 1:6. ἐπὶ τοὺς μύθους 2 Ti 4:4 (cp. Pla., Soph. 222a ἀπὸ … ἐπί; OdeSol 11:9 ἐξετράπην τῶν ματαίων ἐπὶ τὸν ὕψιστον θεόν; Galen XI 792 K. Πάμφιλος εἰς μύθους γραῶν ἐξετράπετο; Just., D 24, 1 ἐπʼ ἄλλους … λόγους). ὀπίσω τοῦ Σατανᾶ to follow Satan 1 Ti 5:15.—W. acc. turn away from or avoid someth. (Demosth. 19, 225; Polyb. 35, 4, 14; Musonius p. 26, 4 H.; Diog. Oen. Fgm. 28 II, 7f Ch. ἐ. δεῖ τοὺς σοφιστικοὺς λόγους; Jos., Ant. 4, 290) 6:20. W. gen. (Ps.-Aristot., Mirabilia 137 [844b, 4] ἐκτρέπεσθαι τῆς ὁδοῦ; Lucian, Dial. Deor. 25, 2; Jos., Ant. 6, 34 τῶν τοῦ πατρὸς ἐπιτηδευμάτων ἐκτραπόμενοι; Just, D. 8, 2 τῆς ὀρθῆς ὁδοῦ). τῆς ἐλπίδος let oneself be turned aside IMg 11.—ἵνα μὴ τὸ χωλὸν ἐκτραπῇ Hb 12:13 is difficult. In line w. the previous senses one possibility is: turn from the way (abs. as X., An. 4, 5, 15), but ἐ. is oft. taken here, because of the context, in the sense of
    ② to be wrenched, be dislocated: a medical t.t. (Hippocr., κατʼ ἰητρ. 14 Kühlewein; Diosc., Mat. Med. 2, 15 W.; Hippiatr. 26, 6 p. 126, 24 ἐὰν ἵππος ὦμον ἐκτραπῇ) in order that what is lame may not be dislocated (as in the expression ‘twist’ or ‘sprain one’s ankle’). Less probable, in view of the contrasting phrase ἰαθῇ δὲ μᾶλλον, is: that what is lame might not be avoided (Lucian, Pseudolog. 17 ἡμεῖς τοὺς χωλοὺς ἐκτρεπόμεθα=we go out of the lame men’s way).—M-M. Spicq.

    Ελληνικά-Αγγλικά παλαιοχριστιανική Λογοτεχνία > ἐκτρέπω

  • 18 βαίνω

    βαίνω (βαίνει; -ων, -οισα, -ον: impf. ἔβαινον, -ε: aor. 2, intrans. ἔβᾶν, -ᾶ, -ᾰν; βάντες; βᾶμεν: pf. βέβᾶκεν: aor. 1 subj., trans. βάσομεν)
    1 come, go
    a abs. “ πεύθομαι δ' αὐτὰν (= βώλακα) κατακλυσθεῖσαν ἐκ δούρατος ἐναλίαν βᾶμεν σὺν ἅλμᾳ ἑσπέρας ὑγρῷ πελάγει σπομέναν” P. 4.39

    ταχέες ἔβαν P. 4.180

    ἀκλεὴς δ' ἔβα fr. 105b. 3.

    Μοίσαις γὰρ ἀγλαοθρόνοις ἑκὼν Ὀλιγαιθίδαισίν τ' ἔβαν ἐπίκουρος O. 13.97

    Θεανδρίδαισι δ' ἀεξιγυίων ἀέθλων κάρυξ ἑτοῖμος ἔβαν N. 4.74

    ἄγγελος ἔβαν, πέμπτον ἐπὶ εἴκοσι τοῦτο γαρύων εὖχος N. 6.57

    b followed by subs. with local suffix.

    Ἀμύκλαθεν γὰρ ἔβα N. 11.34

    ὅσοι Τροίανδ' ἔβαν I. 4.36

    ὃς Οὔλυμπόνδ' ἔβα I. 4.55

    c c. prep.,
    I

    ἐπί, ἄλλα δ' ἐπ ἄλλον ἔβαν ἀγαθῶν O. 8.12

    καὶ πάγκαρπον ἐπὶ χθόνα καὶ διὰ πόντον βέβακεν ἐργμάτων ἀκτὶς καλῶν ἄσβεστος αἰεί I. 4.41

    ἁλὸς ἐπὶ κῦμα βάντες ἦλθον ἄγγελοι Pae. 6.100

    II

    ἐς, ῥοαὶ δ' ἄλλοτ ἄλλαι ἐς ἄνδρας ἔβαν O. 2.34

    ἐς θαλάμου μυχὸν εὐρὺν ἔβαν N. 1.42

    ἐς δίφρον Μοισᾶν ἔβαινον κλυτᾷ φόρμιγγι συναντόμενοι I. 2.2

    III

    πρός, οἶοι Λιβύσσας ἀμφὶ γυναικὸς ἔβαν Ἴρασα πρὸς πόλιν P. 9.105

    IV σχεδόν, τὶν γὰρ εὔφρων ἕψεται πρώτα θυγάτηρ ὁδοῦ δάφνας εὐπετάλου σχεδὸν βαίνοισα πεδίλοις v. σχεδόν Παρθ. 2. 70.
    e part., going, walking ἀσθενεῖ μὲν χρωτὶ βαίνων sc. Philoktetes P. 1.55

    κατ' Ὄλυμπον ἄλοχος Ἥβα τελείᾳ παρὰ ματέρι βαίνοισ ἔστι, καλλίστα θεῶν N. 10.18

    cf. Παρθ. 2. 70, supra.
    f met.

    τῶν νῦν δὲ καὶ Θρασύβουλος πατρῴαν μάλιστα πρὸς στάθμαν ἔβα P. 6.45

    τὸ τὠργείου φυλάξαι ῥῆμ' ἀλαθείας λτ; -γτ; ἄγχιστα βαῖνον ( ὁδῶν supp. Hermann, ἐτᾶς Bergk) I. 2.10
    2 aor. 1 trans., made to travel

    ὄφρα κελεύθῳ τ' ἐν καθαρᾷ βάσομεν ὄκχον O. 6.24

    3 frag. ]βαμεν ἐξ Ὀλύμπου[ Πα. 22b. 6. ἐπὶ λεπτῷ δενδρέῳ ( βαίνειν) ubi fort. βαίνειν Pindaro tribuendum fr. 230.
    4 in tmesis. ἐπὶ μὰν βαίνει v.

    ἐπιβαίνω O. 7.45

    Lexicon to Pindar > βαίνω

  • 19 γάρ

    γάρ particle, always in second or third position.
    1 not joined with other particles.
    a gives reason for what precedes.

    ἔστι δ' ἀνδρὶ φάμεν ἐοικὸς ἀμφὶ δαιμόνων καλά. μείων γὰρ αἰτία O. 1.35

    λάθα δὲ πότμῳ σὺν εὐδαίμονι γένοιτ' ἄν. ἐσλῶν γὰρ ὑπὸ χαρμάτων πῆμα θνᾴσκει O. 2.19

    (If a man had the qualities I describe, he would be celebrated.) ἴστω γὰρ ἐν τούτῳ πεδίλῳ δαιμόνιον πόδ' ἔχων Σωστράτου υἱός (but cf. h infra) O. 6.8

    ὄτρυνον νῦν ἑταίρους, Αἰνέα,. ἐσσὶ γὰρ ἄγγελος ὀρθός O. 6.90

    ἀσκεῖται Θέμις ἔξοχ' ἀνθρώπων (sc. in Aigina). ὅτι γὰρ πολὺ καὶ πολλᾷ ῥέπῃ, ὀρθᾷ διακρῖναι φρενὶ δυσπαλές because Aigina is a great commercial state — and is bound to reverence the rule of righteous dealing, Sandys O. 8.23

    πάγον Κρόνου προσεφθέγξατο· πρόσθε γὰρ νώνυμνος O. 10.50

    Ἱμέραν εὐρυσθενἔ ἀμφιπόλει, σώτειρα Τύχα. τὶν γὰρ ἐν πόντῳ κυβερνῶνται θοαὶ νᾶες (cf. f infra) O. 12.3 ναυσιφορήτοις δ' ἀνδράσι πρώτα χάρις πομπαῖον ἐλθεῖν οὖρον· ἐοικότα γὰρ καὶ

    τελευτᾷ φερτέρου νόστου τυχεῖν P. 1.34

    ἐμὲ δὲ χρεὼν φεύγειν δάκος ἀδινὸν κακαγοριᾶν. εἶδον γὰρ Ἀρχίλοχον P. 2.54

    “ἱκόμαν οἴκαδ'. πεύθομαι γάρ νιν Πελίαν ἁμετέρων ἀποσυλᾶσαι βιαίως ἀρχεδικᾶν τοκέων” P. 4.109 ἔλπετο δ' οὐκέτι οἱ κεῖνον γε πράξασθαι πόνον. κεῖτο γὰρ ( δέρμα sc.)

    λόχμᾳ P. 4.244

    μακρά μοι νεῖσθαι κατ' ἀμαξιτόν· ὥρα γὰρ συνάπτει P. 4.247

    θεόθεν ἐραίμαν καλῶν, δυνατὰ μαιόμενος ἐν ἁλικίᾳ. τῶν γὰρ ἀνὰ πόλιν εὑρίσκων τὰ μέσα μεκροτέρῳ ὄλβῳ τεθαλότα, μέμφομ' αἶσαν τυραννίδων P. 11.52

    ἵκετ' ὀξείαις ἀνίαισι τυπείς· τὸ γὰρ οἰκεῖον πιέζει πάνθ ὁμῶς N. 1.53

    ἔστα δὲ θάμβει δυσφόρῳ τερπνῷ τε μιχθείς. εἶδε γὰρ N. 1.56

    ἵκεο Δωρίδα νᾶσον Αἴγιναν· ὕδατι γὰρ μένοντ' ἐπ Ἀσωπίῳ μελιγαρύων τέκτονες κώμων νεανίαι N. 3.3

    ἀπότρεπε αὖτις Εὐρώπαν ποτὶ χέρσον ἔντεα ναός· ἄπορα γὰρ λόγον Αἰκακοῦ παίδων τὸν ἅπαντά μοι διελθεῖν N. 4.71

    εὔθυν' ἐπὶ τοῦτον, ἄγε, Μοῖσα, οὖρον ἐπέων εὐκλέα· παροιχομένων γὰρ ἀνέρων N. 6.29

    ἀμπνέων τε πρίν τι φάμεν. πολλὰ γὰρ πολλᾷ λέλεκται, νεαρὰ δ' ἐξευρόντα δόμεν βασάνῳ ἐς ἔλεγχον ἅπας κίνδυνος N. 8.20

    ἀλλ' ἐπέων γλυκὺν ὕμνον πράσσετε. τὸ κρατήσιππον γὰρ ἐς ἅρμ ἀναβαίνων αὐδὰν μανύει N. 9.4

    ἔργα τε πολλὰ μενοινῶντες· δέδεται γὰρ ἀναιδεῖ ἐλπίδι γυῖα N. 11.45

    οἱ μὲν πάλαι ῥίμφα παιδείους ἐτόξευον μελιγάρυας ὕμνους · ἁ Μοῖσα γὰρ οὐ φιλοκερδής τω τότ' ἦν I. 2.6

    ἔστι μοι θεῶν ἕκατι μυρία παντᾷ κέλευθος· ὦ Μέλισσ, εὐμαχανίαν γὰρ ἔφανας I. 4.2

    δαπάνᾳ χαῖρον ἵππων. τῶν ἀπειράτων γὰρ ἄγνωτοι σιωπαί I. 4.30

    προφρόνων Μοισᾶν τύχομεν, κεῖνον ἅψαι πυρσὸν ὕμνων καὶ Μελίσσῳ. τόλμα γὰρ εἰκὼς θυμὸν ἐριβρεμετᾶν θηρῶν λεόντων ἐν πόνῳ I. 4.45

    ἐμοὶ δὲ μακρὸν πάσας ἀναγήσασθ' ἀρετάς· Φυλακίδᾳ γὰρ ἧλθον, ὦ Μοῖσα, ταμίας Πυθέᾳ τε κώμων I. 6.57

    κώμαζ' ἔπειτεν Στρεψιάδᾳ· φέρει γὰρ Ἰσθμοῖ νίκαν παγκρατίου I. 7.21

    ἄλοχον

    εὐειδέα θέλων ἑκάτερος ἑὰν ἔμμεν. ἔρως γὰρ ἔχεν I. 8.29

    τὸν αἰνεῖν ἀγαθῷ παρέχει· ἥβαν γὰρ οὐκ ἄπειρον ὑπὸ χειᾷ καλῶν δάμασεν I. 8.70

    ἐν ζαθέῳ με δέξαι χρόνῳ. ὕδατι γὰρ ἐπὶ χαλκοπύλῳ ἦλθον ἔταις ἀμαχανίαν ἀλέξων Pae. 6.7

    ἀγῶνα Λοξίᾳ καταβάντ' εὐρὺν ἐν θεῶν ξενίᾳ. θύεται γὰρ ἀγλαᾶς ὑπὲρ Πανελλάδος Pae. 6.62

    πιστὰ δ Ἀγασικλέει μάρτυς ἤλυθον ἐς χορὸν ἐσλοῖς τε γονεῦσιν ἀμφὶ προξενίαισι. τίμαθεν γὰρ (Wil.: τιμαθέντας Π.) Παρθ. 2.. ἀσκὸς δ' οὔτε τις ἀμφορεὺς ἐλίνυεν δόμοις. πέλλαι γὰρ ξύλιναι πίθοι τε πλῆσθεν *fr. 104b. 5.* πρέπει δ' ἐσλοῖσιν ὑμνεῖσθαι. τοῦτο γὰρ ἀθανάτοις τιμαῖς ποτιψαύει fr. 121. 3.
    b gives an explanation of what precedes. αἴτει πανδόκῳ ἄλσει σκιαρόν τε φύτευμα. ἤδη γὰρ αὐτῷ ἀντέφλεξε Μήνα i. e. for by now all else was ready O. 3.19

    νίσεται σὺν παισὶ Λήδας. τοῖς γὰρ ἐπέτρεπεν ἀγῶνα νέμειν O. 3.36

    ζεῦξον ἤδη μοι σθένος ἡμιόνων. κεῖναι γὰρ ἐξ ἀλλᾶν ὁδὸν ἁγεμονεῦσαι ταύταν ἐπίστανται O. 6.25

    ἅπαντας ἐν οἴκῳ εἴρετο παῖδα τὸν Εὐάδνα τέκοι· Φοίβου γὰρ αὐτὸν φᾶ γεγάκειν πατρός O. 6.49

    ἄγνωμον δὲ τὸ μὴ προμαθεῖν. κουφότεραι γὰρ ἀπειράτων φρένες O. 8.61

    χαρίτων νέμομαι κᾶπον· κεῖναι γὰρ ὤπασαν τὰ τέρπν O. 9.28

    ἄνευ δὲ θεοῦ, σεσιγαμένον οὐ σκαιότερον χρῆμ' ἕκαστον. ἐντὶ γὰρ ἄλλαι ὁδῶν ὁδοὶ περαίτεραι i. e. since we are gifted in different directions O. 9.104

    τὰν ὀλβίαν Κόρινθον. ἐν τᾷ γὰρ Εὐνομία ναίει O. 13.6

    ἀνάγνωτέ μοι Ἀρχεστράτου παῖδα. γλυκὺ γὰρ αὐτῷ μέλος ὀφείλων ἐπιλέλαθ O. 10.3

    ἐρύκετον ψευδέων ἐνιπὰν ἀλιτόξενον. ἕκαθεν γὰρ ἐπελθὼν ὁ μέλλων χρόνος ἐμὸν καταίσχυνε βαθὺ χρέος O. 10.7

    May my poetry be effective.

    Μοίσαις γὰρ ἀγλαοθρόνοις ἑκὼν Ὀλιγαιθίδαισίν τ' ἔβαν ἐπίκουρος O. 13.96

    τόνδε κῶμον ἐπ' εὐμενεῖ τύχᾳ κοῦφα βιβῶντα. Λυδῷ γὰρ Ἀσώπιχον ἐν τρόπῳ ἐν μελέταις τ ἀείδων ἔμολον O. 14.17

    καιρὸν εἰ φθέγ-

    ξαιο, μείων ἕπεται μῶμος ἀνθρώπων. ἀπὸ γὰρ κόρος ἀμβλύνει αἰανὴς ταχείας ἐλπίδας P. 1.82

    With the help of Artemis he mastered his horses.

    ἐπὶ γὰρ ἰοχέαιρα παρθένος χερὶ διδύμᾳ τίθησι κόσμον P. 2.9

    νεφέλᾳ παρελέξατο ψεῦδος γλυκὺ μεθέπων. εἶδος γὰρ ὑπεροχωτάτᾳ πρέπεν Οὐρανιᾶν θυγατέρι Κρόνου P. 2.38

    “αἷμά οἱ κείναν λάβε σὺν Δαναοῖς εὐρεῖαν ἄπειρον· τότε γὰρ μεγάλας ἐξανίστανται Λακεδαίμονος” P. 4.48

    Μοίσαισι δώσω καὶ τὸ πάγχρυσον νάκος κριοῦ· μετὰ γὰρ κεῖνο πλευσάντων Μινυᾶν θεόπομποί σφισιν τιμαὶ φύτευθεν P. 4.68

    “οὐ πρέπει νῷν χαλκοτόροις ξίφεσιν οὐδ' ἀκόντεσσιν μεγάλαν προγόνων τιμὰν δάσασθαι. μῆλά τε γάρ τοι ἐγὼ καὶ βοῶν ξανθὰς ἀγέλας ἀφίημ” P. 4.148 κινηθμὸν ἀμαιμάκετον ἐκφυγεῖν πετρᾶν. δίδυμαι γὰρ ἔσαν” P. 4.209

    ἀκηράτοις ἁνίαις. κατέκλασε γὰρ ἐντέων σθένος οὐδέν P. 5.34

    ἔχεις καὶ πεδὰ μέγαν κάματον λόγων φερτάτων μναμήἰ· ἐν τεσσαράκοντα γὰρ πετόντεσσιν ἁνιόχοις ὅλον δίφρον κομίξαις P. 5.49

    Ἡσυχία, τιμὰν Ἀριστομένει δέκευ. τὺ γὰρ τὸ μαλθακὸν ἔρξαι τε καὶ παθεῖν ὁμῶς ἐπίστασαι P. 8.6

    “τὸ δὲ οἴκοθεν ἀντία πράξει. μόνος γὰρ ἐκ Δαναῶν στρατοῦ θανόντος ὀστέα λέξαις υἱοῦ” P. 8.52 θεῶν δ' ὄπιν ἄφθονον αἰτέω, λτ;γτ;έναρκες, ὑμετέραις τύχαις. εἰ γάρ τις ἐσλὰ πέπαται μὴ σὺν μακρῷ πόνῳ, πολλοῖς σοφὸς δοκεῖ but ultimately it is god who is responsible for good fortune P. 8.73

    Ἱπποκλέᾳ θέλοντες ἀγαγεῖν ἐπικωμίαν ἀνδρῶν κλυτὰν ὄπα· γεύεται γὰρ ἀέθλων P. 10.7

    κώπαν σχάσον. ἐγκωμίων γὰρ ἄωτος ὕμνων ἐπ' ἄλλοτ ἄλλον ὥτε μέλισσα θύνει λόγον P. 10.53

    χρὴ δ' ἐν εὐθείαις ὁδοῖς στείχοντα μάρνασθαι φυᾷ. πράσσει γὰρ ἔργῳ μὲν σθένος, βουλαῖσι δὲ φρήν N. 1.26

    I had rather be generous to my friends than miserly. κοιναὶ γὰρ ἔρχοντ' ἐλπίδες πολυπόνων ἀνδρῶν (but cf. Σ: ἐλπίδος ποτὲ διαπεσὼν τῆς ἴσης τύχοι ἂν ἀμοιβῆς) N. 1.32

    κτείνοντ' ἐλάφους ἄνευ κυνῶν δολίων θ ἑρκέων. ποσσὶ γὰρ κράτεσκε N. 3.52

    τὸ δ' ἐναντίον ἔσκεν· πολλὰ γάρ μιν παντὶ θυμῷ παρφαμένα λιτάνευεν N. 5.31

    ἴχνεσιν ἐν Πραξιδάμαντος ἑὸν πόδα νέμων πατροπάτορος ὁμαιμίοις. κεῖνος γὰρ Ὀλυμπιόνικος ἐὼν N. 6.17

    εὔδοξος ἀείδεται Σωγένης. πόλιν γὰρ φιλόμολπον οἰκεῖ N. 7.9

    εἰ δὲ τύχῃ τις ἔρδων, μελίφρον' αἰτίαν ῥοαῖσι Μοισᾶν ἐνέβαλε· ταὶ μεγάλαι γὰρ ἀλκαὶ σκότον πολὺν ὕμνων ἔχοντι δεόμεναι N. 7.12

    βασιλῆα δὲ θεῶν πρέπει δάπεδον ἂν τόδε γαρυέμεν ἡμέρᾳ ὀπί. λέγοντι γὰρ Αἰακόν μιν φυτεῦσαι N. 7.84

    λευκανθέα σώμασι πίαναν καπνόν· ἑπτὰ γὰρ δαίσαντο πυραὶ νεογυίους φῶτας N. 9.24

    ἴστω λαχὼν ὄλβον. εἰ γὰρ ἅμα κτεάνοις πολλοῖς ἐπίδοξον ἄρηται κῦδος, οὐκ ἔστι πρόσωθεν N. 9.46

    ἀξιωθείην κεν Ἄργει μὴ κρύπτειν φάος ὀμμάτων. νικαφορίαις γὰρ ὅσαιςἱπποτρόφον ἄστυ τὸ Προίτοιο θάλησεν† N. 10.41

    ἴδεν Λυγκεὺς δρυὸς ἐν στελέχει ἡμένους. κείνου γὰρ ἐπιχθονίων πάντων γένετ' ὀξύτατον ὄμμα N. 10.62

    οὐκ ἀγνῶτες ὑμῖν ἐντὶ δόμοι οὔτε κώμων. οὐ γὰρ πάγος οὐδὲ προσάντης ἁ κέλευθος γίνεται, εἴ τις εὐδόξων ἐς ἀνδρῶν ἄγοι τιμὰς Ἑλικωνιάδων I. 2.33

    ἐκ λεχέων ἀνάγει φάμαν παλαιὰν εὐκλέων ἔργων. ἐν ὕπνῳ γὰρ πέσεν I. 4.23

    ἔστιν δ' ἀφάνεια τύχας καὶ μαρναμένων. τῶν τε γὰρ καὶ τῶν διδοῖ I. 4.33

    Homer has perpetuated the fame of Aias.

    τοῦτο γὰρ ἀθάνατον φωνᾶεν ἕρπει, εἴ τις εὖ εἴτῃ τι I. 4.40

    We sing the praise of the victorious sons of Lampon.

    εἰ γάρ τις ἀνθρώπων πράσσει θεοδμάτους ἀρετὰς, ἐσχατιαῖς ἤδη πρὸς ὄλβου βάλλετ' ἄγκυραν I. 6.10

    τιμὰ δ' ἀγαθοῖσιν ἀντίκειται. ἴστω γὰρ σαφὲς ἀστῶν γενεᾷ μέγιστον κλέος αὔξων I. 7.27

    τὸ δὲ πρὸ ποδὸς ἄρειον ἀεὶ βλέπειν χρῆμα πάν. δόλιος γὰρ αἰὼν ἐπ' ἀνδράσι κρέμαται I. 8.14

    ἐπέων δὲ καρπὸς οὐ κατέφθινε· φαντὶ γὰρ ξύν' ἀλέγειν καὶ γάμον Θέτιος ἄνακτας I. 8.46

    ἔλαθεν οὐδὲ τὸν εὐρυφαρέτραν ἑκαβόλον· ὤμοσε [γὰρ θ]εὸς (supp. Housman) Πα.. 112. ἐπεύχομαι εὐμαχανίαν διδόμεν. τυφλα[ὶ γὰρ] ἀνδρῶν φρένες, ὅστις ἄνευθ' Ἐλικωνιάδων ἐρευνᾷ σοφίας ὁδόν Πα. 7 B. 18. Δαμαίνας παῖ, ἁγέο. τὶν γὰρ εὔφρων ἕψεται πρώτα θυγάτηρ ὁδοῦ Παρθ. 2. 67. The soul survives the body. τὸ γάρ ἐστι μόνον ἐκ θεῶν fr. 131b. 2.
    c introduces narrative in elaboration of what precedes.—

    δέξαιτόνδε κῶμον. ψαύμιος γὰρ ἵκει ὀχέων, ὅς O. 4.10

    ἔμαθε δὲ σαφές· εὐμενέσσι γὰρ παρὰ Κρονίδαις γλυκὺν ἑλὼν βίοτον, μακρὸν οὐχ ὑπέμεινεν ὄλβον P. 2.25

    ἔσχε τοι ταύταν μεγάλαν ἀυάταν καλλιπέπλου λῆμα Κορωνίδος. ἐλθόντος γὰρ εὐνάσθη ξένου P. 3.25

    “φαμὶ διδασκαλίαν Χίρωνος οἴσειν. ἀντρόθε γὰρ νέομαι” P. 4.102 “δύνασαι δ' ἀφελεῖν μᾶνιν χθονίων. κέλεται γὰρ ἑὰν ψυχὰν κομίξαι Φρίξος” P. 4.159

    σπέρμ' ὑμετέρας ἀκτῖνος ὄλβου δέξατο μοιρίδιον ἆμαρ ἢ νύκτες· τόθι γὰρ γένος Εὐφάμου φυτευθὲν P. 4.256

    ἐπέγνω μὲν Κυράνα δικαιᾶν Δαμοφίλου πραπίδων. κεῖνος γὰρ ἐν παισὶν νέος P. 4.281

    ἔχοντι τὰν ( Κυράναν sc.)

    χαλκοχάρμαι ξένοι Τρῶες Ἀντανορίδαι. σὺν Ἑλένᾳ γὰρ μόλον P. 5.83

    Ἀντίλοχος ἀναμείναις Μέμνονα. Νεστόρειον γὰρ ἵππος ἅρμ' ἐπέδα P. 6.32

    ἴτω τεὸν χρέος, ὦ παῖ. παλαισμάτεσσι γὰρ ἰχνεύων ματραδελφεοὺς P. 8.35

    ἄκουσεν Δαναόν ποτ' ἐν Ἄργει οἷον εὗρεν τεσσαράκοντα καὶ ὀκτὼ παρθένοισι ὠκύτατον γάμον. ἔστασεν γὰρ P. 9.114

    τυφλὸν δ' ἔχει ἦτορ ὅμιλος ἀνδρῶν ὁ πλεῖστος. εἰ γὰρ ἦν ἓ τὰν ἀλάθειαν ἰδέμεν, οὔ κεν ὅπλων χολωθεὶς ὁ καρτερὸς Αἴας ἔπαξε N. 7.24

    πολλά νιν πολλοὶ λιτάνευον ἰδεῖν· ἀβοατὶ γὰρ ἡρώων ἄωτοι περιναιεταόντων ἤθελον N. 8.9

    ἄμφαινε κυδαίνων πόλιν. φεῦγε γὰρ Ἀμφιαρῆ ποτὲ N. 9.13

    φθιμένου Κάστορος ἐν πολέμῳ. τὸν γὰρ Ἴδας ἔτρωσεν N. 10.60

    καὶ πάθον δεινὸν παλάμαις Ἀφαρητίδαι Διός· αὐτίκα γὰρ

    ἦλθε Λήδας παῖς N. 10.65

    ἐθέλω ἢ Καστορείῳ ἢ Ἰολάοἰ ἐναρμόξαι μιν ὕμνῳ. κεῖνοι γὰρ ἡρώων διφρηλάται Λακεδαίμονι καὶ Θήβαις ἐτέκνωθεν κράτιστοι I. 1.17

    ἤρχετο μόροιο κάρυξ. ἦν γάρ τι παλαίφατον[ fr. 140a. 69 (43) introducing argument, proof, example: It is easy for a poet to praise a man for his labours.

    μισθὸς γὰρ ἄλλοις ἄλλος ἐπ' ἔργμασιν ἀνθρώποις γλυκὺς. ὃς δ ἀμφ ἀέθλοις ἄρηται κῦδος ἁβρόν, εὐαγορηθεὶς κέρδος ὕψιστον δέκεται I. 1.47

    You Graces are a source of pleasure to men.

    οὐδὲ γὰρ θεοὶ σεμνᾶν Χαρίτων ἄτερ κοιρανέοντι χοροὺς οὔτε δαῖτας O. 14.8

    μέγιστον δ' αἰόλῳ ψεύδει γέρας ἀντέταται. κρυφίαισι γὰρ ἐν ψάφοις Ὀδυσσῆ Δαναοὶ θεράπευσαν N. 8.26

    cf. N. 7.24
    d after a verb of announcing or simm.

    κοινὸν λόγον φίλαν τείσομεν ἐς χάριν. νέμει γὰρ Ἀτρέκεια πόλιν O. 10.13

    Χάριτες, κλῦτ' ἐπεὶ εὔχομαι· σὺν γὰρ ὑμῖν O. 14.5

    “κέκλυτε. φαμὶ γὰρ” P. 4.14 ἀπὸ δ' αὐτὸν ἐγὼ Μοίσαισι δώσω καὶ τὸ πάγχρυσον νάκος κριοῦ. τίς γὰρ ἀρχὰ δέξατο ναυτιλίας; P. 4.70

    γνῶθι νῦν τὰν Οἰδιπόδα σοφίαν. εἰ γὰρ P. 4.263

    ἀκούσατ. ἦ γὰρ ἑλικώπιδος Ἀφροδίτας ἄρουραν ἤ Χαρίτων ἀναπολίζομεν P. 6.1

    εἰρήσεταί που κἀν βραχίστοις. ἄραντο γὰρ νίκας ἀπὸ παγκρατίου I. 6.60

    e introduces an explanation of particular words.

    Καδμεῖοί νιν οὐκ ἀέκοντες ἄνθεσι μείγνυον, Αἰγίνας ἕκατι. φίλοισι γὰρ φίλος ἐλθὼν ξένιον ἄστυ κατέδρακεν N. 4.22

    ἄπιστον ἔειπ (= ἔειπα).

    αἰδὼς γὰρ ὑπὸ κρύφα κέρδει κλέπτεται, ἃ φέρει δόξαν N. 9.33

    ἕκαλος ἔπειμι γῆρας ἔς τε τὸν μόρσιμον αἰῶνα. θνᾴσκομεν γὰρ ὁμῶς ἅπαντες. δαίμων δ' ἄισος I. 7.42

    οὐ κό]ρῳ ἀλλ' ἀρετᾷ. [ γ]ὰρ ἁρπαζομένων τεθνάμεν [[βρεϝεμαξρ] χρη]μάτων ἢ κακὸν ἔμμεναι (supp. Lobel) fr. 169. 16.
    f introduces an explanation of something not directly expressed. στρατὸν ἀκρόσοφόν τε καὶ αἰχματὰν ἀφίξεσθαι· τὸ γὰρ ἐμφυὲς οὔτ' αἴθων ἀλώπηξ οὔτ ἐρίβρομοι λέοντες διαλλάξαιντο ἦθος i. e. they are unable to behave in another way for... O. 11.19 Χαρίτων μή με λίποι καθαρὸν φέγγος. Αἰγίνᾳ τε γάρ φαμι πόλιν τάνδ' εὐκλείξαι i. e. they did not leave me in the past for... P. 9.90 Zeus buried Amphiareus before Periklymenos struck him from behind. (He was in full flight.)

    ἐν γὰρ δαιμονίοισι φόβοις φεύγοντι καὶ παῖδες θεῶν N. 9.27

    His parents' lackof ambition prevented Aristagoras competing in Ol. and Pyth. games. (I would have let him.)

    ναὶ μὰ γὰρ ὅρκον κάλλιον ἂνδηριώντωνἐνόστησ' ἀντιπάλων N. 11.24

    They won in different events. (but not in the pentathlon)

    οὐ γὰρ ἦν πενταέθλιον I. 1.26

    χρὴ δὲ πᾶν ἔρδοντ' ἀμαυρῶσαι τὸν ἐχθρόν. (Melissos had to use all means possible.)

    οὐ γὰρ φύσιν ὠαριωνείαν ἔλαχεν I. 4.49

    esp. after voc., Ζεῦ· τεαὶ γὰρ ὧραι i. e. on you I call O. 4.1 cf. O. 12.3, O. 14.5

    Φοῖβε, ἐθελήσαις ταῦτα νόῳ τιθέμεν, ἐκ θεῶν γὰρ μαχαναὶ πᾶσαι P. 1.41

    Ζεῦ, τεὸν γὰρ αἷμα, σέο δ' ἀγών N. 3.65

    g introduces explanation in parenthesis.

    ἀλλ' ὅμως, κρέσσον γὰρ οἰκτιρμοῦ φθόνος, μὴ παρίει καλά P. 1.85

    ὁ γὰρ καιρὸς πρὸς ἀνθρώπων βραχὺ μέτρον ἔχει P. 4.286

    ἀλλὰ χαλκὸν μυρίον οὐ δυνατὸν ἐξελέγχειν, μακροτέρας γὰρ ἀριθμῆσαι σχολᾶς, ὅν τε N. 10.46

    Ἀμύκλαθεν γὰρ ἔβα N. 11.34

    h introduces the answer to a preceding question.

    τί μάλα τοῦτο κερδαλέον τελέθει; ἅτε γὰρ ἐννάλιον πόνον ἐχοίσας βαθὺ σκευᾶς ἑτέρας, ἀβάπτιστος εἶμι P. 2.79

    cf. O. 6.8

    ἐπεὶ τίνα πάτραν, τίνα οἶκον ναίων ὀνυμάξεαι ἐπιφανέστερον Ἑλλάδι πυθέσθαι; πάσαισι γὰρ πολίεσι λόγος ὁμιλεῖ Ἑρεχθέος ἀστῶν P. 7.9

    τί ἔλπεαι σοφίαν ἔμμεν, ἃν ὀλίγον τοὶ ἀνὴρ ὑπὲρ ἀνδρὸς ἴσχει; οὐ γὰρ ἔσθ' ὅπως τὰ θεῶν βουλεύματ ἐρευνάσει fr. 61. 3.
    i introducing a question, progressive. τίς γὰρ ἱππείοις ἐν ἔντεσσιν μέτρα ἐπέθηκ; O. 13.20 cf. P. 4.70
    k fragg. ἐπικράνοισι γὰρ fr. 6b. d. ἀριστεύοντα γὰρ ἐν fr. 6b. e. ἦν γὰρ τὸ πάροιθε fr. 33d. 1.

    τῶν γὰρ ἀντομένων[ Pae. 2.42

    ]γὰρ ἐπῆν πόνος[ Pae. 8.88

    ]σοφίᾳ γὰρ Pae. 14.40

    ]α μὲν γὰρ εὔχομαι Pae. 16.3

    ]ἔσσεται γὰρ ἁδυ[ Pae. 21.13

    ἀιὼν γὰρ Pae. 22.8

    ]γὰρ εὔχομαι. Δ. 1. 1. ]θαμὰ γὰρ οἰκόθεν[ Δ. 4h. 11. τὸ γὰρ πρὶν γενέ[σθαι Παρθ. 1. 2. ]ι γὰρ ὁ [Λοξ]ίας Παρθ. 2. 3. προβάτων γὰρ *fr. 104b. 1. νομάδεσσι γὰρ ἐν Σκύθαις fr. 105b. 1. πάντων γὰρ fr. 140a. 54 (28). ] γάρ σε fr. 140a. 60 (34). κεῖνοι γάρ τ' ἄνοσοι καὶ ἀγήραοι fr. 143. 1. ὁ γὰρ ἔπαινος *fr. 181* ]εν γὰρ, Ἄπολλον[ fr. 215. 8. νικώμενοι γὰρ (v. l. δέ) fr. 229. ] οντι γὰρ ανα[ ?fr. 333a. 15. ] εὔφρων γὰρ[ P. Oxy. 1792. fr. 41. οὐ γὰρ εικ[ P. Oxy. 2442. fr. 68.
    2 εἰ γάρ if only, introducing wish. — “εἰ γὰρ οἴκοι νιν βάλε, αἷμά οἱ κείναν λάβε ἄπειρον” P. 4.43 with apodosis suppressed.

    εἰ γὰρ ὁ πᾶς χρόνος ὄλβον μὲν οὕτω καὶ κτεάνων δόσιν εὐθύνοι P. 1.46

    εἰ γάρ σφισιν ἐμπεδοσθενέα βίοτον ἁρμόσαις ἥβᾳ λιπαρῷ τε γήραι διαπλέκοις εὐδαίμον' ἐόντα N. 7.98

    3 combined with other particles.
    a καὶ γάρ, καὶ γάρ.
    I for the fact is, emphasising the explanation.

    ταχέες ἔβαν· καὶ γὰρ ἑκὼν θυμῷ γελανεῖ θᾶσσον ἔντυνεν βασιλεὺς ἀνέμων P. 4.181

    ἔλπομαι δ' τὸν Ἱπποκλέαν θαητὸν ἐν ἅλιξι θησέμεν ἐν καὶ παλαιτέροις, νέαισίν τε παρθένοισι μέλημα. καὶ γὰρ ἑτέροις ἑτέρων ἕρωτες ἔκνιξαν φρένας P. 10.59

    καί τινα φᾶσέ νιν δώσειν μόρῳ· καὶ γὰρ βελέων ὑπὸ ῥιπαῖσι κείνου φαιδίμαν γαίᾳ πεφύρσεσθαι κόμαν ἔνεπεν N. 1.67

    ἀθανάτοις Αἰνησιδάμου παῖδες ἐν τιμαῖς ἔμιχθεν. καὶ γὰρ οὐκ ἀγνῶτες ὑμῖν ἐντὶ δόμοι οὔτε κώμων οὔτε μελικόμπων ἀοιδᾶν I. 2.30

    νόμισαν χρυσὸν ἄνθρωποι περιώσιον ἄλλων. καὶ γὰρ ἐριζόμεναι νᾶες ἐν πόντῳ καὶ λτ;ὑφγτ; ἅρμασιν ἵπποι διὰ τεάν, ὤνασσα, τιμὰν θαυμασταὶ πέλονται I. 5.4

    ἀνορέας ἐπέτρεψας ἕκατι

    σαόφρονος. καὶ γὰρ ὁ πόντιος Ὀρς[ιτ]ρίαινά νιν περίαλλα βροτῶν τίεν Pae. 9.47

    καὶ γὰρ:

    καὶ τοὶ γὰρ αἰθοίσας ἔχοντες σπέρμ' ἀνέβαν φλογὸς οὔ O. 7.48

    II where the καί goes closely with what follows, and is emphatic, also, even. “καὶ γὰρ σέ, τὸν οὐ θεμιτὸν ψεύδει θιγεῖν, ἔτραπε μείλιχος ὀργὰ” P. 9.42

    καὶ γὰρ αὐτά, ποσσὶν ἄπεπλος ὀρούσαισ' ἀπὸ στρωμνᾶς, ὅμως ἄμυνεν ὕβριν κνωδάλων N. 1.50

    καὶ γὰρ ἐν ἀγαθέᾳ χεῖρας ἱμάντι δεθεὶς Πυθῶνι κράτησεν Καλλίας N. 6.34

    καὶ γάρ:

    καὶ Νεμέᾳ γὰρ ὁμῶς ἐρέω ταύταν χάριν O. 8.56

    γ. introduces example, yes and, and further

    καὶ γὰρ Ἀλκμήνας O. 7.27

    καὶ γὰρ βιατὰς Ἄρης P. 1.10

    μὴ φθόνει κόμπον τὸν ἐοικότ' ἀοιδᾷ κιρνάμεν ἀντὶ πόνων. καὶ γὰρ ἡρώων ἀγαθοὶ πολεμισταὶ λόγον ἐκέρδαναν I. 5.26

    b introducing double reason.
    I

    τε γὰρ δέ. κακολόγοι δὲ πολῖται· ἴσχει τε γὰρ ὄλβος οὐ μείονα φθόνον· ὁ δὲ χαμηλὰ πνέων ἄφαντον βρέμει P. 11.29

    II

    μὲν γὰρ δέ. Ὀλυμπίᾳ μὲν γὰρ αὐτὸς γέρας ἔδεκτο, Πυθῶνι δ O. 2.48

    τὸ μὲν γὰρ πατρόθεν τὸ δ' ματρόθεν O. 7.23

    πολλοῖσι μὲν γὰρ ἀείδεται. τὰ δὲ καὶ ἀνδράσιν ἐμπρέπει P. 8.25

    cf. frag. Pae. 16.3
    III

    μὲν γὰρ ἀλλά. ῥᾴδιον μὲν γὰρ πόλιν σεῖσαι. ἀλλ' ἐπὶ χώρας αὖτις ἕσσαι δυσπαλὲς δὴ γίνεται P. 4.272

    c γὰρ ὦν, looking to what follows, of course, but then

    ἐσσὶ γὰρ ὦν σοφός· οὐκ ἄγνωτ' ἀείδω Ἰσθμίαν ἵπποισι νίκαν I. 2.12

    d γάρ τοι emphasising general validity of the reason.

    τὶν δὲ μοῖρ' εὐδαιμονίας ἕπεται. λαγέταν γάρ τοι τύραννον δέρκεται ὁ μέγας πότμος P. 3.85

    I pray to Aiakos as I make this offering to the victors.

    σὺν θεῷ γάρ τοι φυτευθεὶς ὄλβος ἀνθρώποισι παρμονώτερος N. 8.17

    Lexicon to Pindar > γάρ

  • 20 δάφνα

    1 bay δᾰφνᾳ τε χρυσέᾳ κόμας ἀναδήσαντες sc. the Hyperboreans P. 10.40 ὅρπακἀγλαὸν δάφνας ὀχέοισα (cf. titulum a Snell e Proclo et Pausania suppletum: < Θηβαίοις δαφνηφορικὸν εἰς Ἰσμήνιον>) Παρθ. 2.. τὶν γὰρ εὔφρων ἕψεται πρώτα θυγάτηρ ὁδοῦ δάφνας εὐπετάλου σχεδὸν βαίνοισα πεδίλοις ( δάφνας with σχεδὸν edd. vulg., walking in her sandals near the bay, i. e. the bay decorated κωπώ: with πεδίλοις Wil.) Παρθ. 2. 69.

    Lexicon to Pindar > δάφνα

Страницы

См. также в других словарях:

  • ὀδοῦ — οὐδός 1 threshold masc gen sg (attic) …   Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)

  • ὁδοῦ — ὁδάω export and sell pres imperat mp 2nd sg (attic epic ionic) ὁδός 1 way masc gen sg ὁδός 2 way fem gen sg ὁδόω lead by the right way pres imperat mp 2nd sg ὁδόω lead by the right way imperf ind mp 2nd sg (homeric ionic) …   Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)

  • ὅδου — ὁδόω lead by the right way pres imperat act 2nd sg ὁδόω lead by the right way imperf ind act 3rd sg (homeric ionic) …   Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)

  • Ὄνου χρείαν τραχύτης ὄδοῦ, καὶ φίλον εὔνουν αἱ συμφοραὶ διακρίνουσιν. — См. Только в беде друга узнаешь …   Большой толково-фразеологический словарь Михельсона (оригинальная орфография)

  • Ελλάδα - Τέχνη (Σύγχρονη) — Η ΕΙΚΑΣΤΙΚΗ ΠΑΡΑΓΩΓΗ ΣΤΗ ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ Η ΚΑΤΑΓΩΓΗ ΤΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΙΚΑΣΤΙΚΗ ΣΚΕΨΗ ΤΟΥ 19ου & ΤΟΥ 20ού αι. Εξετάζοντας την ελληνική εικαστική δημιουργία σήμερα, μπορούμε να καταλήξουμε στις εξής παραδοχές: α) παρουσιάζει έργα με μεγάλο… …   Dictionary of Greek

  • κεραμεικός — Αρχαίος δήμος της Αθήνας. Βρισκόταν στα βορειοδυτικά κράσπεδα της πόλης, στην κοιλάδα που διέσχιζε ο Ηριδανός. Η ονομασία, που χρησιμοποιείται και για τη σύγχρονη συνοικία της Αθήνας, προήλθε από τον ήρωα Κέραμο, γιο του Διονύσου και της Αριάδνης …   Dictionary of Greek

  • οδός — Ο όρος υποδηλώνει συνοπτικά μία ζώνη εδάφους η οποία έχει προετοιμαστεί κατάλληλα για να διευκολύνει τη μεταφορά πεζών και οχημάτων και για να εξυπηρετεί τις μεταφορές και τη συγκοινωνία μεταξύ των διάφορων σημείων μιας περιοχής ή ενός οικισμού.… …   Dictionary of Greek

  • γέφυρα — Τεχνικό έργο που εκτείνεται σε όλο το πλάτος ενός δρόμου, όταν διακόπτεται για ένα διάστημα η συνέχεια του αναχώματος, είτε εξαιτίας των εμποδίων που δεν είναι δυνατόν να εξαλειφθούν, όπως είναι για παράδειγμα τα υδάτινα ρεύματα, μία χαράδρα ή οι …   Dictionary of Greek

  • Θεσσαλονίκη — I (4ος αι. π.Χ.). Κόρη του Φιλίππου Β’ της Μακεδονίας και της συζύγου του Νικησίπολης, αδελφή του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Σύζυγός της υπήρξε ο Κάσσανδρος, από τον οποίο απέκτησε τρεις γιους: τον Φίλιππο, τον Αντίπατρο και τον Αλέξανδρο. Τη σκότωσε ο… …   Dictionary of Greek

  • Αθήνα — Πρωτεύουσα της Ελλάδας, από τις 18 Σεπτεμβρίου 1834, και του νομού Αττικής, το μεγαλύτερο πνευματικό, βιομηχανικό και οικονομικόεπιχειρησιακό κέντρο της χώρας. Βρίσκεται σε Β πλάτος 37° 58’ 20,1’’ και μήκος 23° 42’ 58,815’’ Α του Γκρίνουιτς. Στην …   Dictionary of Greek

  • Θήβα — Πόλη (υψόμ. 180 μ., 21.211 κάτ.) του νομού Βοιωτίας, έδρα του δήμου Θηβαίων και, παλαιότερα (έως το 1997), της ομώνυμης επαρχίας. Βρίσκεται στο ανατολικό τμήμα του νομού, σε ίση απόσταση από τον Ευβοϊκό και τον Κορινθιακό κόλπο, στο κέντρο μιας… …   Dictionary of Greek

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
… Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»